حرم شاه - بانک جامع اشعار مذهبی روضه و مرثیه - مطالب ارسال شده توسط harame-shah

امام زمان(عج)-مناجاتی

جز آشنایی تو علاج غریــب نیست

بـرگرد آشنا که دلم را شکیب نیست

هر چند کوله بار دل ماست همرهت

هرگز کسی بسان تو مولا غریب نیست

ما عاشق توئیم که چیزی بــرای ما

زیــباتـر از نظاره روی حبیب نیست

برگو چگونه بی تو شود سبز زندگی

ما را که از نسیم تو حتی نصیب نیست

ای بر فراز منبر حق رتبه ات بیا

کینک در ازدحام مخاطب خطیب نیست

برگرد ای اجابت دل ها که در دلم

زخـــمی به غیر ناله امن یجیب نیست

چون یک نگاه مهر تو بر( آذری) فتد

گر مهر و مه دهند به دستش عجیب نیست

امام زمان(عج)-مناجاتی

زهرا محدّثی خراسانی

بر آمدنت جهان تفأل زده است

خورشید دوباره بر زمین پل زده است

برخیز و بیا که در قدومت، حتّی

پاییز به گیسوی خودش گل زده است

×××

صادق جعفری

مشهورترین دعای ما یا مهدیست

فرمانده و مقتدای ما یا مهدیست

اینجا همگی به نام او می‌گذرند

اسم شب کوچه‌های ما یا مهدیست

×××

غلام رضا فاتحی

یک منتقم از طواف حج می آید

با اسب، و ذوالفقار کج می آید

آمین خدا برای اللهم

عجل ولیک الفرج می آید

×××

مهدی صفی یاری

از عـصـر قـدیم با تو عهدی دارم

وز نام شما به کام شهدی دارم

ایــام ولادتــت امـــام حـــاضـــر

بـر لب شب و روز ذکر مهدی(عج)دارم

***

عمری است که در سوز غم فاطمه هستی

دلسوخته ی عمر کم فاطمه هستی

من مطمئنم روز ظهورت اول

در فکر بنای حرم فاطمه هستی

امام زمان(عج)-مناجاتی

تهران... هوای سربی آذر... ولی عصر

دور از نشاط صبح و کبوتر... ولی عصر

سرسام بنزها و صدای نوارها

شب های بی چراغ و مکدر... ولی عصر

خاموش در بنفش مه و آسمان خراش

در برزخی سیاه شناور... ولی عصر

پنهان در ازدحام کلاغان بی اثر

زیر چنارهای تناور... ولی عصر

خالی از اتفاق رسیدن تمام روز

دلگیر و سرد و دلهره آور... ولی عصر

با لنزهای آینه ای پرسه می زنند

ارواح نیمه جان زنان در... ولی عصر

مانند یک جذامی از خود بریده است

درهای و هوی آهن و مرمر ... ولی عصر

***

یک روز جمعه سرزده آقا بیا ببین!

تو نیستی چه می گذرد در ولی عصر؟!

امام زمان(عج)-مناجاتی

تا گریه هست دانه ما بی جوانه نیست

تا روضه هست هیچ دلی بی بهانه نیست

گر چه دلم گرفته از این روزهای سرد

از آتش فراق دلم بی زبانه نیست

آقا کبوترم کن و زیر پرت بگیر

دیگر دلم وسیع شده، فکر دانه نیست

هر جا که جای داده ایم می نشینم و

کارم دوباره نق زدن کودکانه نیست

تو آمدی و سر زدی و من نبوده ام

دیدی دوباره هیچ کسی بین خانه نیست

می خواستی که زائر سجاده ام شوی

دیدی تب عبادت من عاشقانه نیست

امام زمان(عج)-مناجاتی

پر کن دوباره کیل مرا ایها العزیز

دست من و نگاه شما ایها العزیز

رو از من شکسته مگردان که سال هاست

رو کرده ام به سمت شما ایها العزیز

جان را گرفته ام به سر دست و آمدم...

از کوره راه های بلا ایها العزیز

وادی به وادی آمده ام از درت مران

وا کن دری به روی گدا ایها العزیز

چیزی که از بزرگی تو کم نمی شود

این کاسه را...فاوف لنا...ایها العزیز

ما جان و مال باختگان را رها مکن

بگذار بگذرد شب ما ایها العزیز

دستم تهی است راه بیابان گرفته ام

محتاج یک نگاه تو یا ایها العزیز

امام زمان(ع)-مناجات

آید ز سفر نگارم ان شاءالله

آن نور دو چشم تارم ان شاءالله

سوگند خورم كه صبح روز فرجش

جان در قدمش سپارم ان شاءالله

گر یار بیاید نفسی دیدن من

سر در ره او گذارم ان شاءالله

تا سینه نفس دارد و دل سوزِ نوا

دست از طلبش ندارم ان شاءالله

یك بار چه می شود بیاید سویم

آن دلبر گل عذارم ان شاءالله

پیغام به من رسانده پیك دلبر

آید سحری كنارم ان شاءالله

داده است به من وعده كه بعد از موتم

آید به سر مزارم ان شاءالله

مام زمان(ع)-مناجات

تا كجا فاصله افتاد میان من و تو

چند فرسنگ جدایست مكان من و تو

كاشكی خیر نبیند دلش آتش گیرد

بانی این همه دوری میان من و تو

چند سال است قنوت من و تو یكسان است

آیه های فرج روی زبان من و تو

نقطه مشترك ماست همین هم خوبست

اشك سرخی كه مسیحای نشان من و تو

باز هم جمعه شد و نبض زمان بالا رفت

مثل این ثانیه ها و ضربان من و تو

امام زمان(ع)-مناجات

ای آن که خداوند یکتا به تو می نازد

تو یوسف زهرایی مولا به تو می نازد

تو جنت الاعلایی جان بخش مسیحایی

از بس که تو زیبایی حورا به تو می نازد

تو پاکتر از پاکی تو خارج از ادراکی

تو معنی لولاکی طاها به تو می نازد

آدم شده مدیونت یوسف شده مجنونت

موسی به تو می بالد عیسی به تو می نازد

تو ناطق قرانی تو معنی عرفانی

تو مظهر ایمانی تقوا به تو می نازد

ای تاج سر زهرا هستی قمر زهرا

ای گل پسر زهرا، زهرا به تو می نازد

دل راه تو می پوید دنبال تو می جوید

تنها ز تو می گوید تنها به تو می نازد

عالم به حسین و او بر زینب خود نازد

زینب به اباالفضل و سقا به تو می نازد

امام زمان(عج)-مناجات

ای انتظار جاری ده قرن تا هنوز

بی تو غروب می شود این روزها هنوز

اما هنوز چشم جهانی به راه توست

این جمعه آه می رسی از راه یا هنوز؟

با اشتیاق رویت تو رو به آسمان

هر چشم خیره است ولی ابرها هنوز...

باران پاک رحمتی و خاک می کشد

هر لحظه انتظار نزول تو را هنوز

تو وعده ی خدایی و جاری است یاد تو

در خواهش مکرر هر ربنا هنوز

در انتظار جمعهٔ تو ندبه می کند

(ناحیه ی مقدسه ی) کربلا هنوز

امام زمان(عج)-مناجاتی

یوسف كنعان من، كنعان شعرم پیر شد

باز آی از مصر باور كن كه دیگر دیر شد

درد هجرت چشم یعقوب دلم را كور كرد

پس تو پیراهن بیاور، ناله ام شب گیر شد

ای كه چون موسی عصایت را به دل ها می زنی

مُردم از غم، این عصا در قلب من چون تیر شد

ای مسیحای تمام شیعیان، عیسای من

نِی غلط گفتم كه عیسائیت عالم گیر شد

فصل غم، اندوهِ بی پایان، خزانِ بی بهار

شعله زد بر خاك، خاك سرزمینم قیر شد

آسمان سینه ام ابری است ای باران ببار

بس نباریدی دلم چون سوره ی تكویر شد

طاق ابرویت نشان از ذوالفقار حیدر است

لا فتی الا علی از سوی حق تقریر شد

ماهِ پاكِ شامِ تنهاییِّ قلب خسته ام

شان تو درعرش و در فرش آیه ی تطهیر شد

پرده ی دیوار كعبه شد سیه از دوریت

شرحِ هجران تو در بیت خدا، تفسیر شد

گفت روزی مادرم دانی كه آقایت كجاست؟

منزل او در میان آسمان تقدیر شد

تا كه گوشم این سخن از مادرم بشنید، رفت

بر سر این مساله با ذهن من درگیر شد

گر همین باشد كه مادر گفت پس دیگر چرا

در اذان روز جمعه آسمان دل گیر شد؟

ناله ام نالید از نالیدنت، ای منتقم!

ناله ات از بهر آن طفلان بی تقصیر شد

سهم جدّ اطهرت از سرزمین كربلا

یك تن بی سر، وَ صدها نیزه و شمشیر شد

امام زمان(عج)-مناجات

بدون ترک گنه انتظار بی معناست

امید دیدن روی نگار بی معناست

تمام زنده دلی ها ز اشک نیمه شب است

بدون فیض سحر درک یار بی معناست

دگر به دوری آقا نموده ایم عادت

و گر نه بر دل مجنون قرار بی معناست

خزان عمر رسید و بهار ما نرسید

بدون تو گل نرگس بهار بی معناست

بهای زندگی ما رضایت یار است

و گر نه گردش لیل و نهار بی معناست

برای مستی دل می کشیم ناز تو را

میان میکده داد و هوار بی معناست

پیاله ام شده خالی ولی یقین دارم

گلایه در حرم سفره دار بی معناست

سلام بر شهدایی که بی نشان رفتند

برای عاشق زهرا مزار بی معناست

بیا و خرج زیارت به ما بده آقا

برات دیدن کرب و بلا بده آقا

امام زمان(عج)-مناجاتی

آقـا سـلام، خستـه نبـاشـی بـیـا که من

این جـا در انتـظـار تو هستم چرا که من

غرق گنـاه هستـم و محتـاج یـک نـگـاه

امشب دعا بکن تـو بخـواه از خـدا که من

فردا شوم همان که تو هم دوست داریش

لایق شوم برای تو ای حس پاک من

امـا، اگـر بـدم ولـــی آقــا وجــود تـو

باشـد بـرای مـن همـه جـا ادعـا کـه من

آقـای بـی نظیـر مثل تـو دارم که عاقبت

روزی کنار کعبه بر آرد صدا که من ...(1)

امشب دلم دوباره هوایی شده است، باز

امشب دوبـاره نـامه نوشتم بیـا که من

من قول می دهم به شما خوب می شوم

آقـا بـیا تــو را بــه خــدا، خوب می شوم

آقا بیا که این همه جور و جفا بس است

دیگر زمان سخت جدایی مرا بس است

این جمعـه هم بدون تو شب شـد نیامدی

تا کی دعـای ندبه بخوانم دعا بس است

آقا بیـا کـه جـای تـو خالی ست بین ما

دیگـر نمـاز جمعـه بـدون شما بس است

در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست

دیگـر نمانـده طاقت دوری بیا بس است

امام زمان(ع)-مناجات

این من وَ او بدون شما، ما نمی شود

با تو سكوت، غرق معمّا نمی شود

با دیده ای كه باز به نامحرمان شده

می خواستم ببینمت، امّا نمی شود

این جا میانِ مردم نامردِ شهر ما

یك مرد هم برای تو پیدا نمی شود

داریم ادّعا كه گل نرگس علی

با این همه حبیب كه تنها نمی شود

امّا میانِ ذكرِ قنوت و گهِ دعا

یك دست هم برای تو بالا نمی شود

در بین لحظه ها و مكان ها و یادها

جایی برای بودنتان وا نمی شود

این جا تمام بود و شد و هست هایمان

نابود و نیست شد همگی با نمی شود

این است حرفِ آخر این نسل رو سیاه

وقتی دگر بیا كه حالا نمی شود!

مام حسین(ع)-مناجاتی

تا می رسی شروع من آغاز می شود

ساز شكستهٔ نفسم ساز می شود

من سازگار حجم حقیر قفس چرا؟

دستی نشان بده، قفسم باز می شود

تو می رسی و من به خودم می رسم، به او

در وسعت تو مهلت پرواز می شود

تو فصل عشق، فصل مسیحایی منی

دل با شب خیال تو دم ساز می شود

تغییر را به چشم خود احساس می كنم

تا پای تو به زندگیم باز می شود

حال و هوای چهره خاكستری شهر

با عطر فصل مشكی تو ناز می شود

تو نقطه مقدس تقویم شیعه ای

كه با تو عشق سرخ پس انداز می شود

ای شهر عشق، خون خدا در تو جاری است

از حنجر تو صاعقه آواز می شود

ده روز بعد آمدنت، (عصر واقعه)

تیغی پلید مجری یك راز می شود

حضرت علی اکبر علیه السلام

خواهم اگر به آن قد و بالا ببینمت

باید تو را به وسعت صحرا ببینمت

تکه به تکه جسم تو را جمع کردم و

می چینمت به روی عبا تا ببینمت

حالا که نیزه خورده و پهلو گرفته ای

پیغمبرم... به کسوت زهرا ببینمت

خوبست این که حداقل مادر تو نیست

ور نه چگونه در بر لیلا ببینمت

جان کندن مرا به تمسخر گرفته اند

پیش بساط خنده این ها ببینمت

ترسم ز عمه بود بیاید... که آمده

حالا من عمه را ببرم ... یا ببینمت؟!

×××

تشنه نرفته است ز خون تو دشنه ای

باید به نیزه ها نگرم تا ببینمت

حضرت علی اکبر(ع)-شهادت

در رزمگاه عشق نه فرق پسر شکست

گویی درست، شیشه عمر پدر شکست

پشتی که جز مقابل یکتا دو تا نشد

پشت حسین بود و ز داغ پسر شکست

تا شد سپر به تیغ، سر شبه مصطفی

سر شد دو تا و ،‌ رونق شق القمر شكست

شد تا سر شکسته ز زین سرنگون و لیک

با آن شکست، داد به بیدادگر شکست

سر سبز شد به اشک نهالم و لیک خصم

تا خواست این درخت برآرد ثمر، شکست

مادر در انتظار، و زین بی خبر که تیغ

از تو سر و ازو دل و از من کمر شکست

آن دست بشکند که سرت را شکست و یافت

پای امید مادر خونین جگر شکست

صیاد دون به داغ تو او را ز پا فکند

از مرغ دل شکسته، چرا بال و پر شکست

با اشك چشم، ریخته شد طرح این رثاء

زان این سروده قیمت درّ و گهر شكست

حضرت علی اکبر(ع)-شهادت

رفتی و لرزه به جان پدرت افتاده

از نفس، خواهر من پشت سرت افتاده

همه ی دشت پر از عطر پیمبر شده است

هر طرف تکه ای از بال و پرت افتاده

این فزع کردن من دست خودم نیست علی

چشمم آخر به تن مختصرت افتاده

یک نفر بیش نبودی که به میدان رفتی

این همه نیزه چرا دور و برت افتاده

نفسی تازه کن و باز دلم را خوش کن

روی جسمت پدر مختصرت افتاده

کوچه ای باز نمودند که راحت بزنند

بین لشگر علم و هم سپرت افتاده

قدری آهسته بگویید به ام لیلا

خنجر و تیغ به جان پسرت افتاده

علی اکبر(ع)-شهادت

زیباترین بیت غزل از دفترم ریخت

وقتی كه شاخ و برگ زیبا پیكرم ریخت

یك نیمه از من در وداع از من جدا شد

وقتی به خاك افتاد نیم دیگرم ریخت

می خواست با ایل كبوتر پر بگیرد

او پر گرفت از رفتنش بالا و پرم ریخت

سهم دلش از می فزون از دیگران بود

دیدم كه سهم مستی اش از ساغرم ریخت

شد سوره یوسف ز قرآن محو دیدم

وقتی كه آیه آیه جسم اكبرم ریخت

اهل حرم در آتش افتاد و حرم سوخت

در آتش افتادم من و خاكسترم ریخت

گفتم كه بر خیز ای موذن نیم روز است

گفتم اذان، آواز او از حنجرم ریخت

دیدم برای تسلیت دستی به دوشم

اما پس از آن خون چشم خواهرم ریخت

عباس آمد تا مرا در بر بگیرد

در پیش چشمم تكیه گاه آخرم ریخت

اما كسی آمد و گفت آغاز كار است

مادر به قربانت، ز چشم مادرم ریخت

علی اکبر(ع)-مدح و شهادت

گیسو به باد می دهی و دلبری علی

پا در رکاب می زنی و محشری علی

ابرو نهان کن از نظر خیرهٔ حسود

آیینه دار صورت پیغمبری علی

قامت مگو قیامت زهراست قامتت

از بس که قد کشیده ای و محشری علی

گرم طواف روی تو آل ابوتراب

غرق عبادتی و خدا منظری علی

وصفت همین بس است که در کوی رب عشق

شه زاده حرم، علی اکبری علی

وجه غیور هر غضبت وقت حمله ها

گاه رجز تو منتسب از حیدری علی

بین خطوط روی جبینت پر از خداست

ابن الحسین لیلی لیلای کربلاست

نور خدا ز صورت تو دیده می شود

پیغمبرانه بر همه تابیده می شود

شمشاد قامتی و به شمشیر کوفیان

گلبرگ ها ز ساقه تو چیده می شود

مثل بلور شیشه ای سنگ خورده ای

با بوسه ای وجود تو پاشیده می شود

مقراض اهل کوفه چه آورده بر سرت

هر گوشه ای ز دشت تنت دیده می شود

در زیر سم اسب تنت مثل زعفران

بر روی سنگ ها همه سابیده می شود

جسمی که زیر ضربه به هم ریخته چه سان

هر تکه ای به روی عبا چیده می شود

بر ناله های ممتد بابا کنار تو

از سوی لشگری همه خندیده می شود

قلبی که از تمام تنت پاره تر شده

با هر صدای قهقه رنجیده می شود

دنبال زینب آمده سقای عالمین

فریاد می زنند که وای از دل حسین

حضرت علی اکبر(ع)-مدح و شهادت

ما که عمریست مست و شیداییم

مسلمین نگاه زهراییم

آبرومند از گدایی

دودمان جناب مولاییم

من مان رفته است و ما شده ایم

چه کسی گفته است تنهاییم

پا اگر روی نفس بگذاریم

هر کدامیمان مسیحاییم

تا زمانی که با شهیدانیم

ماندگاریم و پای برجاییم

بین اهل زمین ملقب به

کاسه لیس جوان لیلائیم

در اطاعت نمودن از رهبر

الگوی ما شده علی اکبر

دلبری غیر او نمی بینم

محشری غیر او نمی بینم

بعد عباس در تمام جهان

حیدری غیر او نمی بینم

در میان تمام آقاها

اکبری غیر او نمی بینم

خوب ها را زیاد دیدم لیک

برتری غیر او نمی بینم

با نظاره به سمت پایین پا

سروری غیر او نمی بینم

بین بازار جان فدا کردن

مشتری غیر او نمی بینم

مست اویم شده خیالم تخت

تا قیام قیامتم خوش بخت

...ناگهان محشری به صحرا شد

ناله ای راهی ثریا شد

خون به جسمش چه قدر می آید

پور لیلا دوباره لیلا شد

پهلویش را شکست نامردی

مصطفای قبیله زهرا شد

کربلا شد پر از علی اکبر

قمر عشق ارباً اربا شد

لخته خون های در دهان علی

قاتل قلب زار بابا شد

همه بر داغ شاه خندیدند

به حسین روی دشمنان وا شد

.... ولدی جان من مرو تنها

بعد تو خاک بر سر دنیا