علی معشوق رب العالمین است نخی از جامه اش حبل المتین است ز وقتی پادراین عرصه نهاده غبار مقدمش روح آفرین است تمام آسمان محتاج لطفش به محشر نا

نخی از جامه اش حبل المتین است

ز وقتی پادراین عرصه نهاده

غبار مقدمش روح آفرین است

تمام آسمان محتاج لطفش

به محشر ناجی اهل زمین است

به وقت رعدوبرق ذوالفقارش

کلام حضرت حق . آفرین است

به مشتاقان جنت فاش گویید

نجف مصداق فردوس برین است

نجف شهری بود هم کفو جنت

که دربانش فقط روح الامین است

تمام کائنات وچرخ محشر

نمیگردد مگر با اذن حیدر

زمین وآسمان ها گشته رامش

و بیت حق سند خورده به نامش

علی همتای زهرای بتول است

همانی که خدا داده سلامش

تمام لعن ونفرین خدا بر

کسی که کم شمارد احترامش

علی از بطن کعبه آمده که

شبیه حق بود خلق و مرامش

به هرجایی که ذکر بوتراب است

دل من میزند پر سوی بامش

وشیعه گشته ام زیرا نوشتند

به جنت شیعیانش هم کلامش

میان شعله ابراهیم گر خفت

صد و ده مرتبه هو یاعلی گفت

علی معنای لطف و جود و احسان

علی آیینه ی معبود منان

بود بهر حیات پیکر دین

علی روح وعلی جسم وعلی جان

امیر المومنین بعد از پیمبر

بود شیواترین تفسیر قرآن

جمال او کجا و روی یوسف

فدای روی ماهش ماه کنعان

غلامی علی کم رتبه ای نیست

بود برتر زصدها شاه و سلطان

هرآنکس دردلش مهر علی هست

بر او واجب بود جنات رضوان

به دنیا گرهزاران دلبر آید

دگر مثل علی مادر نزاید

از آن روزی که ذکرش پا گرفته

بساط عاشقی ما گرفته

به هرجا که پیمبر یاوری خواست

علی دست خودش بالا گرفته

وحاتم با گدایی از در او

تمام رزق خود یکجا گرفته

بود منفور وبیچاره کسی که

علی ازاو نگاهش را گرفته

به منظور شفاعت از محبین

خدا از مرتضی امضا گرفته

امیری آسمانی کز بر او

چنین درس ادب سقا گرفته

“فقط حیدر امیرالمومنین است”

رجز های یل ام البنین است

شاعر: میثم میرزایی