ولادت امام سجاد ع - 5

ساقی قدحی باد مرا جام نیاز است

لبریز کن این باده که تا صبح دراز است

امشب شب بذل و کرم شاه حجاز است

میلاد دلم روز مسیحای نماز است

علی علی علی علی

زین بزم چنین بزم مگر خواب ببینی

لبخند تماشایی ارباب ببینی

علی علی علی علی

مجنون زده کوچه حیرانی ام امشب

در حلقه گیسوی غزل خوانی ام امشب

از شوق به رقص آمده طوفانی ام امشب

خاک ره شه بانوی ایرانی ام امشب

علی علی علی علی

هر چند که از آب و گل ایل حسینیم

با آمدنش ما همه فامیل حسینیم

 دانلود مولودی

سرود عاطفه باز

نشسته رو لبهام

وا شده باز تو بهشت

یه نو گل زیبا

نشسته خنده عشق

باز رو لب زهرا

بزم عاشقا آباده

دل خدامونم شاده

کسی که به ما می داده

امام سجاده

اومد قبله خورشید و مهتاب

اومد دلبر شیرین و جذاب

اومد پسر دوم ارباب

مولا علی بن الحسین مولا

نمک بارون لبش

وقتی که می خنده

تو بندگی به خدا

بی مثل و ماننده

رو پیشونیش جای مهر

مثل یه سر بنده

قنوت دو دستش زیباست

بارون نگاهش دریاست

هم اسم علی اعلی است

او سید و مولاست

مولا علی بن الحسین مولا

اسمش به خدا اسم خداهه

والله خدای ذکر و دعاهه

مهر نمازش خاک کرب وبلاهه

مولا علی بن الحسین مولا

نژاد اون شاخه بهشتی طوباست

مادرش ایرونیه این افتخار ماست

رقیه خواهرشه عموش یل دنیاست

از همه نژادش سره

برادرش علی اکبره

اونکه دل از حق می بره

داداش اون علی اصغره

عشقش توی رگ ما روونه

باباش که برا ما مثل جونه

به به دوماد کشورمونه

ارباب علی بن الحسین مولا

دانلود مولودی  

                  فروغ دیده ی حسین           زبانوی ایران زمین         

  سنگ صبور زینبی    مولای زین العابدین

یا سید السا جدین     دلبر ناز آفرین   

  حب تو حبل المتین   عشق تو با جان اَجین

طراوت گل ز توست     نوای بلبل زتوست

   هم جزء و هم کل زتوست   روح توسل ز توست

یا سید السا جدین     دلبر ناز آفرین   

 حب تو حبل المتین   عشق تو با جان اَجین

تو معنی عبادتی      تو اسوه ی سخاوتی  

   روح بلند عصمتی    آبروی شفاعتی

یا سید السا جدین     دلبر ناز آفرین   

 حب تو حبل المتین   عشق تو با جان اَجین

منم من آشنای تو   بر لب من نوای تو

شهید زنده مانده از   كرببلا فدای تو

یا سید السا جدین     دلبر ناز آفرین   

 حب تو حبل المتین   عشق تو با جان اَجین

من مست و دیوانه ام       گرد تو پروانه ام 

  دلبر جانا نه ام         سائل این خانه ام

یا سید السا جدین     دلبر ناز آفرین   

 حب تو حبل المتین   عشق تو با جان اَجین

   به سوی تو پر زده ام    با این شکسته بالیم  

   کن نظری عنا یتی    بر من و دست خالیم

یا سید السا جدین     دلبر ناز آفرین   

 حب تو حبل المتین   عشق تو با جان اَجین

           بیاد قبر خا کیت            ناله زنم زسینه ام        

     غریب آل فاطمه       من عاشق مدینه ام

یا سید السا جدین     دلبر ناز آفرین   

   حب تو حبل المتین   عشق تو با جان اَجین

      علی امام من است و منم غلام علی   

          هزار جان گرامی فدای نام علی

    سرمایه محبت زهراست دین من           

       من دین خویش را به دو دنیا نمی دهم

          در سینه ام جمال علی نقش بسته است       

      این سینه را به سینه  سینا  نمی دهم

دانلود مولودی

امام سجاد(ع)-ولادت

در رحمت ز عرش تا وا شد

پر پروازمان محیا شد

رخ یوسف نشانمان دادند

دل مجنونمان زلیخا شد

صفحات صحیفه ی نوری

ورقی خورد و عشق معنا شد

نفسی زد کسی و بعد از آن

تن دنیای مرده احیا شد

رخ خود را نشان عالم داد

همه ی اعتبار دنیا شد

قلمم استعاره کم آورد

رخ زیباش تا هویدا شد

به زمین ماه مشرقین آمد

علی دوم حسین آمد

شب اربابمان سحر دارد

به روی دامنش قمر دارد

همه از شوق نو رسیده ی او

به لبش خنده ای اگر دارد

شب رویاست نخل امید

پدر و مادری ثمر دارد

دل بابا عجیب پر شور است

و خدا از دلش خبر دارد

به نگاهش عموی بی تابش

نتوانست چشم بردارد

سر بوسیدن لبان پسر

پدرش میل بیشتر دارد

و به کوری چشم بد نظران

پدری باز هم پسر دارد

به دعایش دخیل بسته شده

پری از جبرئیل بسته شده

امام سجاد(ع)-ولادت

باز یاران عید دیدار جمال یار شد

باز فصل رؤیت مهر رخ دلدار شد

باز مُلک کبریا شد غرق در دریای نور

باز میلاد حسین‌ بن ‌علی تکرار شد

جان به کف گیرید جانان می‌رسد از کوه نور

دیده بگشایید اینک لحظۀ دیدار شد

چشم ثارالله روشن شد به رخسار علی

دامن شعبان، بهار از این گل رخسار شد

بر گل رخسار، لبخندت مبارک یا حسین

لیلۀ میـلاد فرزنـدت مبــارک یا حسین

مرحبا ای ماه شعبان آفتاب آورده‌ای

آفتاب روی حق را بی‌نقاب آورده‌ای

شهربانو این که در آغوش بگرفتی علی‌است؟

یا دوباره احمد ختمی‌مآب آورده‌ای

بوی عطر احمدی بر آسمان سر می‌کشد

بلکه بر گل‌های زهرایی گلاب آورده‌ای

بر حسین‌بن‌علی زادی علی‌بن‌الحسین

یا مگر از کعبه امشب بوتراب آورده‌ای

مـادر ایـرانِ اهـل‌البیت، مــام نُه امام

ای عروس فاطمه از فاطمه بادت سلام 

این پسر سر تا قدم جان حسین‌بن‌علی است

این پسر نور است و فرقان حسین‌بن‌علی‌ است

این پسر یک باغ لاله از بهشت فاطمه است

این پسر روح است و ریحان حسین‌بن‌علی است

این به روی شانۀ باباست قرص آفتاب

این به روی دست، قرآن حسین‌بن‌علی است

این پسر یاسین و طاها، این پسر والشمس و طور

این پسر نور است و فرقان حسین‌بن‌‌علی است

نـور هـم گردیـده مبهـوت رخ نورانیش

جای لب‌های علی پیداست بر پیشانیش

مرغ شب هر شب بوَد محو مناجات شبش

ذات رب‌العالمین مشتاقِ یارب یاربش

هر نفس دارد هزاران ذکر در عمق وجود

بلکه آنی نام معبودش نیفتد از لبش

شب که در محراب مشغول مناجات و دعاست

آسمان پیچد به خود در شعلۀ تاب و تبش

جان من جان همه ذریه و ام و ابم

خاک درگاه وی و ذریه و ام و ابش

با مناجاتش دل شب، دیده را دریا کنید

در مضـامین دعایش وحی را پیدا کنید

اوج پروازش سماوات و نمازش بر زمین

روح در آغوش حق بر دامن خاکش جبین

بس‌که زینت داد در حال نمازش بر نماز

از خدا آمد ندایش «انت زین‌العابدین»

شب که از خوف خدا تا صبح چشمش می‌گریست

زنده می‌شد ‌یاد شب‌های امیرالمؤمنین

خط او مشی من است و مهر او دین من است

دین همین است و همین است و همین است و همین

بــا ولای او سرشتــه از ازل آب و گِلم

وای اگر یک لحظه مهر او نباشد در دلم

ای به زنجیر اسارت ملک هستی را امیر

حلقۀ زنجیرها در حلقۀ عشقت اسیر

ای خدا را شیر ای فرزند شیر کبریا

شیری و در حلقۀ زنجیر هم شیر است شیر

پای تو بر ناقۀ عریان به چشم آسمان

دست تو در حلقۀ زنجیر ما را دستگیر

من نمی‌گویم خدایی، بنده‌ای چون بنده‌ای؟

هم کریمی هم عظیمی هم سمیعی هم بصیر

عبد ذات کبریایی کبریایی می‌کنی

در مقام بندگی کار خدایی می‌کنی

گوش جان‌ها پُر بوَد پیوسته از آوای تو

شام می‌لرزد هنوز از خطبۀ غرای تو

از سرشگ چشم گریانت وضو گیرد نماز

ای وضوی بندگی از خون ساق پای تو

خطبۀ ناب تو را نازم که در طشت طلا

گفت بابا آفرین بر منطق گویای تو

از زمین کربلا تا شام از بالای نی

چشم ثارالله بودی بر قد و بالای تو

تــو ســوار ناقـۀ عریـان حسین دیگری

هم حسینی هم حسن هم احمدی هم حیدری

ای بیابان بقیعت وسعت دل‌های ما

پیش‌تر از آفرینش رهبر و مولای ما

هم فروغ ماه رویت خوب‌تر از آفتاب

هم خیال باغ حسنت جنةالاعلای ما

ذکر تو توحید ما تهلیل ما تکبیر ما

حبّ تو ایمان ما دنیای ما عقبای ما

نیست در صحرای محشر وحشتی از تیرگی

تا درخشد پرتو مهر تو از سیمای ما

وصف تو ذکر خوش لیل و نهار «میثم» است

مهـر تـو روز جـزا دار و نــدار «میثم» است

امام سجاد(ع)-مدح و ولادت

بیایید عشق را عبادت كنیم

به سجاده عرض ارادت كنیم

در این خشك سال صداقت شبی

دو ركعت محبت تلاوت كنیم

«تمام عبادات ما عادت است

به بی عادتی كاش عادت كنیم»

بیایید نوبت بگیریم و بعد

صف عاشقی را رعایت كنیم

همین كه در این صف نشستیم پس

بیایید شكر ولایت كنیم

شب سوم عاشقی های ماست

دوباره كمی عشق نیت كنیم

مجال عبادت به عالم رسید

بهار مناجاتیان هم رسید

به چشم زمین تا كه مهمان شدی

به عمر پدر راحت جان شدی

تو از مادری آریایی نژاد

و از ما و فرزند ایران شدی

عجم با تو شانی دگر یافت چون

تو فامیل با شهر سلمان شدی

پر از لحظه های ركوع و سجود

و تندیس خاكی ایمان شدی

تو هستی؛ قناعت چه معنا دهد

مگر نه كه لبریز احسان شدی

كریمانه ما را بخر حضرتا

تو كه آبروی كریمان شدی

نوشتم كه مهتاب من آمده

علی ابن ارباب من آمده

يا امام سجاد(ع)

از سكوتم صدا درست كنيد

ذكر يا ربنا درست كنيد

ببريد و بياوريد مرا

بلكه از من گدا درست كنيد

در دلم گر بناست خانه كنيد

اوّل اين خانه را درست كنيد

ميشود سنگ دستتان بدهم

ميشود كه طلا درست كنيد

هر چه ميل شماست تسليمم

يا خرابم و يا درست كنيد

فقر ما را كسي درست نكرد

اي كريمان شما درست كنيد

شد اگر شكر،اگر نشد يك وقت

مينشينيم تا درست كنيد

بعد از آنكه مدينه ام برديد

سفر كربلا درست كنيد

از لب ما دعا نمي افتد

كربلا كربلا نمي افتد

اين قبيله همه شبيه هم اند

اين كرم زاده ها چه با كرم اند

چه نيازي است تا بزرگ شوند

در همان كودكي مسيح دم اند

زنده ام ميكنند مثل مسيح

بر تن مرده ام اگر بدمند

همه آماده ي بلا هستند

جاده هاي عروج پيچ و خم اند

عاشقان بيشتر پي نامند

عاشقاني كه عاشقند كم اند

عاشقان در نگاه آل علي

گر اسيرند باز محترم اند

دختران قبيله هاي عرب

خادم شهربانوي عجم اند

عجمي كرده اند جانان را

آبرو داده اند ايران را

اي مناجات تا خدا رفته

عرش را تا به اتها رفته

كيسه كيسه به شانه نان برده

خانه خانه سوي گدا رفته

بي تو معراج هم كسي برود

بي وضو محضر خدا رفته

بسكه در حال سجده افتاده

رنگ پيشاني شما رفته

بركت ميرسد غلامت اگر...

سر سجاده ي دعا رفته

محمل ما به گل فرو رفته

محمل ما شكسته وا رفته

چاره اي كن براي ما ورنه

رمضان،آبروي ما رفته

آبرودار پنجم شعبان

دارد از راه ميرسد رمضان

اي مناجاتي سراي حسين

ذكر آمين ربناي حسين

اي تمام صحيفه ات شرح

آخرين ناله و دعاي حسين

مقتل تو صحيفه ات باشد

داده اي شرح كربلاي حسين

كاش مثل تو روضه خوان بشويم

تا اقامه كنيم عزاي حسين

به زبان دعا بيان كردي

چه كشيدند بچه هاي حسين

آه تير سه شعبه و حلق

طفل معصوم و بي خطاي حسين

الامان از حكايت زينب

واي از روز ماجراي حسين

چقدر گريه ميكني يعقوب

مُژه ات ريخته براي حسين

بعد از آنكه بدن مرتب شد

سر بنه روي بورياي حسين

روي قبرش نوشتي يا مظلوم

لك روحي فدا ابا المهموم

(علي اكبر لطيفيان)

يا امام سجاد(ع)

پَر ِ قنداقه ات مسيحا شد

يار گهواره ي تو موسا شد

 خوش به حالت كه بر دو چشم ِحسين

اولين بار چشم تو وا شد

عطر گيسوت تا بهشت آمد

يوسف عاشق شد و زليخا شد

جبرئيل از حضور تو سرمست

با اذان عليِّ اعلا شد

رويت عباس با ادب بوسيد

و حسن غرق در تماشا شد

گره ي كور داشتيم اما

از دعاي صحيفه ات وا شد

دل ما شهر عشق آباد است

عشق هم خانه زاد سجاد است

با تو همسايه ي خدا هستيم

سر سجاده ي دعا هستيم

بچه هاي محله ي عشقيم

ما همه اهل روستا هستيم

روستاي شما بهشت است و

روي بال فرشته ها هستيم

مادر تو ست مادر اين خاك

همه ذريّه ي شما هستيم

ما در اين سرزمين پهناور

از شماييم و كيميا هستيم

شكر در سرزمين مادريت

سالها زائر رضا هستيم

شكر ِارباب از همين ايليم

حضرت عشق با تو فاميليم

مادر تو عروس آل عباست

شاه بانوي كشور زهراست

نذرشان كرده ايم و ميبينيم

با تو حاجات ما هميشه رواست

به بقيعت قسم كه ميسازيم

حرمت را كه كعبه ي دلهاست

حرمت را شبيه صحن رضا

با دو گلدسته اي كه تا به خداست

گنبد و طاق و حوض و فوّاره

چار ايوان كه غرق آب طلاست

صحن هايي كه لب به لب زائر

با ضريحي كه گِرد آن غوغاست

ما ابوحمزه ايم  ، اَدِّبني

يا الهي و لا تُعدِّبني

روزگاري رسيد و جانت سوخت

روي اين خاك آسمانت سوخت

روزگاري رسيد و در پيشت

خيمه ات ، بام و آشيانت سوخت

چشم تو ديد در دلِ گودال

صحنه اي را و استخوانت سوخت

خواستي تا بخيزي اما حيف

نشد و پاي ناتوانت سوخت

خيمه ي شعله ور سرت افتاد

سر و دستان و گيسوانت سوخت

زنده ماندي ميان آتش و دود

اين هم از لطفهاي زينب بود

(شاعرش را نميشناسم)

  يا امام سجاد(ع)

من همان یا کریم دام شما

جبرئیل قدیم بام شما

صبح روز نخست خواندمتان

چقدر آشناست نام شما

صبح روز ازل حوالی نور

سجده کردیم بر کدامِ شما؟

من حلالم بود حلال شما

من حرامم بود حرام شما

چهارده قرن دست هیچ کسی

دل ندادم به احترام شما

به شما ساحل کرم گفتند

و به ما سائل حرم گفتند

پر من بال و بال من پر شد

پر و بالی زدم کبوتر شد

به نفس های حضرت زهرا

حالمان خوب بود و بهتر شد

سحر پنجم عبادت بود

کوچه های خدا منوّر شد

مردی از سمت ابرهای دعا

آمد و خشکی دلم تر شد

آمد و با خودش کتاب آورد

او امام آمد و پیمبر شد

مردی از سمت آفتاب آمد

با مفاتیح مستجاب آمد 

آمده تا مرا تکان بدهد

چشم گریان به این و آن بدهد

آمده روی پشت بام سحر

با صدای خدا اذان بدهد

آمده بشكند قفس ها را

بال ما را به آسمان بدهد

با خودش نور مصحف آورده

تا خدا را به ما نشان بدهد

به نگاهش دخیل می بندیم

تا مناجات یادمان بدهد

اي مسيح ،ای مسیر سبز نجات

بر مناجات کردنت صلوات

ای مناجات ای نسیم دعا

راه نزدیک ما به سمت خدا

ای که دریا کنار تو قطره

قطره با یک نگاه تو دریا

نذر سجاده ي شبانه ي توست

چارمین رکعت نوافل ما

ای امام علیّ دوم من

ای امام چهارم دنیا

مرد شب زنده دار سجاده

مرد محراب، التماس دعا

از تو بوی نماز می آید

بوی راز و نیاز می آید

مادر تو نگين حجب و حیاست

شرف الشمس سید الشهداست

مایه ي آبروی ایران است

افتخار همیشه ام به شماست

از تو و مادر تو این دل ما

عاشق خانواده ي زهراست

یک سفر پیش ما نمی آیی؟

وطن مادری تو اینجاست

تو عجم زاده ای تو فامیلی

پس حرم سازی ات به گردن ماست

تو در این سرزمین گل کاری

به خدا حق آب و گل داری

آفتابی که حق کشیده تویی

جلوه ای که کسی ندیده تویی

با ظرافت، خدای عزّوجل

بی نظیری که آفریده تویی

آن که با کَفّه ي تولایش

پای میزانمان کشیده تویی

شب اسیر هزار رکعت تو

به خدایم قسم پدیده تویی

نخلهای بلند نخلستان

بارش رحمتی که دیده تویی

با دعای غلام تو دارد

آسمان مدینه می بارد

بي توسجاده اي اگر هم بود

فرش رسوايي دو عالم بود

بي تو يا حرفي از بهشت نبود

يا اگر بود هم جهنم بود

خطبه هاي گلوي زخمي تو

انعكاس غروب ماتم بود

تو اگر خطبه اي نمي خواندي

خانه هامان بدون پرچم بود

تو اگر روضه اي نميخواندي

سال ما سال بي محرم بود

از تو داريم فصل ماتم را

ده شب گريه ي محرم را

احترام تو را سلام نبود

حق تو كوچه هاي شام نبود

حق آيينه ها شكستن نيست

گيرم اين آينه امام نبود

هيچ جايي براي حال شما

بدتر از مجلس حرام نبود

گريه كردي صدا زدي اي كاش

هيچ سنگي به روي بام نبود

كاش مادر مرا نمي زاييد

آفتابم ، خرابه جام نبود

حرفِ ويرانه در ميان آمد

دختر شاه يادمان آمد

(علي اكبر لطيفيان)

امشب که در بهشت وا می گردد            هــــر درد نگفتنی دوا می گردد

از یُــــــــــــمن ولادت امام سجّاد            حاجات دل خسته روا می گردد

                                                                                [ سیّد رضا مؤید]

                                          ******

با قامت عصمت و حیا می آید                با بانگ مناجات و دعا می آید

میلاد عبادت است یعنی سجّاد                از سوی خدا به سوی ما می آید

                                                                               [سیّد رضا مؤید]

                                         *******

گــر دین خدا به کربلا احیاء شد             از خون حسین زادۀ زهرا شد

با اشک و دعای خود امام سجّاد             تــــکمیل گر قیام عاشورا شد

                                        *******

امشب ای اهل دعا روح دعا می آید         خَلَفِ خامس اصحاب کسا می آید

مؤمنین گرد هم آیید به محراب دعا          صف ببندید که مولای شما می آید

                                                                                [ ثابت ]

                                       ********

سجّاد را که ذات خدا، مدح گفته است

                                          مانند او کریم، کجا کس شنفته است

جز لاء اله الا الله که گوید خدا یکی است

                                         در عمر خود، به هیچکسی لا نگفته است

                                                                             [ حسان ]   

مدینه میخندد زیمن میلادت                      نشسته بر لبها سرود زیبایت

حسین زند بوسه، هماره بر رویت            چون آسمان ریزد، ستاره بر کُویت

                                      خوش آمدی سجاد(2)

تو ماه تابانی، تو جان جانانی                   رسیده ای از راه، خوش آمدی مولا

بیا گل زهرا، نظر نما بر ما                     نشسته بر لبها، خوش آمدی مولا

                                   خوش آمدی سجاد(2)

عزیز زهرایی، امید دلهایی                   به ما گنهکاران، شفیع فردایی

به خوبی گلها، به لالۀ صحرا                 به مادرت زهرا، عیدی بده بر ما

مدینه میخندد زیمن میلادت                      نشسته بر لبها سرود زیبایت

حسین زند بوسه، هماره بر رویت            چون آسمان ریزد، ستاره بر کُویت

                                      خوش آمدی سجاد(2)

تو ماه تابانی، تو جان جانانی                   رسیده ای از راه، خوش آمدی مولا

بیا گل زهرا، نظر نما بر ما                     نشسته بر لبها، خوش آمدی مولا

                                   خوش آمدی سجاد(2)

عزیز زهرایی، امید دلهایی                   به ما گنهکاران، شفیع فردایی

به خوبی گلها، به لالۀ صحرا                 به مادرت زهرا، عیدی بده بر ما

محبوب حریم حق تعالی آمد                                               تفسیر گر نور تجلی آمد

در وفت شکفتنش سروشی می گفت                                  سجاد نشین عرش اعلی آمد

                                                              ***

اگر امشب مدینه جای ما بود                                   برایت جشن زیبا می گرفتیم

برات کربلا و هم نجف را                                         ز دست پاک زهرا می گرفتیم

                                                              ***

 میلاد امام چهارمین است امشب                            روشن ز رخش خلد برین است امشب

تبریک بگوئید به عالم زیرا                                        مسرور امام پنجمین است امشب

                                                            ***

امشب مدینه بهتر از خلد برین است                            میلاد مسعود امام ساجدین است

امشب همه دست دعا بالا بگیرید                            عیدی ز دست حضرت زهرا بگیرید

امشب خروشان می شود دریای رحمت                    بر روی عالم باز شد دریای رحمت

گلواژه ایمان آمد                                                                                   گلواژه ایمان آمد

                                        بر جسم جهان جان آمد (2)

عالم هستی شد گلشن                                                                دیده زهرا شد روشن

با صوت جلی گو با من                                                                        احیا گر قرآن آمد

                                    بر جسم جهان جان آمد (2)

در بیت ولای حسین                                                                      حق کرده عطا نور عین

فخر عباد عالمین                                                                             همچون مه تابان آمد

                                  بر جسم جهان جان آمد (2) 

هنگام سحر گه خورشید                                                                در بیت ولایت رخشید

بر درگه حیّ سرمد                                                                       سر در خط فرمان آمد

                                   بر جسم جهان جان آمد (2)

او که لقبش سجاد است                                                   فخر همه عباد است

در سلسله گر افتاد است                                                   بنیاد کن عدوان آمد

                                     بر جسم جهان جان آمد (2)

ای نور دل عاشقان                                                                       روشنگر اهل ایمان

کن نظر بر محبان                                                                          انفاس بهاران آمد

عطر بهشتی وزیده امشب                                                    ماه ولایت دمیده امشب

                                      مقدم ماه عالمین بادا مبارک

                                     عید علی بن حسین بادا مبارک

ای خسته دلها گل فشانید                                     با هم سرود شادی بخوانید

                                      دسته گل محمدی آمد خوش آمد

                                     نور جمال احمدی آمد خوش آمد

جشن کرده بپا خدا امشب                                                 که بود شادی مصطفی امشب

نور چشم حسین و زهرا است او                                         شادمان است مرتضی امشب

شب میلاد او همه شادان                                                   لطف کرده خدا به ما امشب

محو گردد ز صحفه ی اعمال                                                همه عصیان و جرم ما امشب

هان بگوئید دردمندان را                                                           بهرتان آمده شفا امشب

مهر او را به کنج دل بسپار                                                   جان و دل را بده صفا امشب

شب میلاد اوست وقت دعا                                                 مستجاب است هر دعا امشب

عفو دامن بگیراز او محکم                                                        تا شود حاجتت روا امشب

او گذر نامه می کند صادر                                                         از پی حج و کربلا امشب

                                      شب میلاد حضرت سجاد

                                      عاشقان عیدتان مبارک

کیستم من فارغ التحصیل دانشگاه دینم

                                          دوّمین فرزند دلبند امام سوّمینم

چارمین استاد پرچمدار سرخ انقلابم

                                          زانکه باب تاجدار پیشوای پنجمینم

در جهان آفرینش بعد سالار شهیدان

                                          شاهکار کِلک ذاتِ پاک هستی آفرینم

گر بپرسی از نشانم  من نشان کربلایم

                                         ور بپرسی قدر من ، من لیلة القدر زمانم

معنی حج و زکاتم، مظهر صوم و صلاتم

                                        چشمۀ آ ب حیاتم، کاشف راز نهانم

زادۀ خون و پیامم ، تشنۀ شهد قیامم

                                          مکّه و رُکن و مقامم، من امام ساجدینم

دردمندان را دوایم ، بینوایان را نوایم    

                                         منبع جود و سخایم، رهنمای مسلمینم

وارث صبر علیّم، خلق عالم را ولیّم

                                         حجت بر حقّ حقّم ، بیکسان را من مُعینم

اوّلن من، آخرم من، باطنم من، ظاهرم من

                                         طاهرم من، فاخرم من، وجه ربُّ العالمینم

من صِراط المستقیمم، من حَکیمم، من علیمم

                                          من رحیمم من کریمم، معنی حصن حصیمم

من علی ابن الحسینم، مَست جام نشأتینم

                                          من امام الحَرمینم ، خصم جان نا کسینم

در سیادت ساجدم من ، در عبادت عابدم من

یا علی ...

از قدم تو توی شب های سپید من

باز میگیره جون ساقه ی سبز امید من

جام اگر چشم های تو باشه می حلاله

شراب اگه لب های تو باشه می حلاله

پس می میزنم پیاله پیاله ...

علی ...

از قدم تو توی شب های سپید من

باز میگیره جون ساقه ی سبز امید من

یه نگاه به من کن سر تا پای من خیس شرابه

سه شبه که دارم مستی می کنم حالم خرابه

سجده ی ما به پای قدم تو

دست ما و دامن کرم تو

ای گرمی سینه ی ارباب

این سائل و عاشق را دریاب

جام اگر چشم های تو باشه می حلاله

شراب اگه لب های تو باشه می حلاله

پس می میزنم پیاله پیاله ...

اون که عاشقه می دونه امشب چه شبیه

با اومدنت هوای دل ها زینبیه

طراوت سرخ چشم های من از شرار عشقه

یه پای دلم تو صحن مدینه ست یه پاش دمشقه

جلوه داری تو آغوش پدرت

سر خوشی با عموی دلاورت

تو ساقیه باده ی عشقی

دلدار بانوی دمشقی

مژده بده شبیه که محاله

حتی یه دم خالی بشه پیاله

تا به سحر میخونه ها شلوغه

مستی توی میکده ها حلاله

جام اگر چشم های تو باشه می حلاله

شراب اگه لب های تو باشه می حلاله

پس می میزنم پیاله پیاله ...

وای به حال اون که نچشیده کرم تو

من توی دلم می سازم امشب حرم تو

گدای نگاه لطف تو منم من را صدا کن

شعله ورم از عشق عمو جونت برام دعا کن

روی قلبم اسمت را خدا نوشت

بازه امشب درهای باغ بهشت

ای یار دیرین اباالفضل

ای جان شیرین اباالفضل

از تو بهشت نسیم تو وزیده

خالق تو شبیه تو ندیده

رو به خودش میگه هزار آفرین

دست های اون که تو را آفریده

جام اگر چشم های تو باشه می حلاله

شراب اگه لب های تو باشه می حلاله

پس می میزنم پیاله پیاله ...

مادرت آفتاب حجب و حیاست

شرف و شمس سید الشهداست

مایه ی آبروی ایران است

افتخار همیشه سبز شماست

از تو و مادر تو این دل ما

عاشق خانواده ی زهراست

یک سفر پیش ما نمایی

وطن مادری تو اینجاست

تو عجم زاده ای تو فامیلی

پس حرم سازیت به گردن ماست

تو در این سرزمین گلکاری

به خدا حق آب و گل داری

علی بن الحسین ...

یادگار عزیز ارباب با وفا

که زنده موند با همتش نهضت کرب و بلا

برق نگاه علی تو چشماشه

مثل ابو فاضل قد و بالاشه

شد بلای جون دشمن ها با خطبه های حیدریش

شد منبرهای کوفه و شام عرصه های دلاوری

صحیفه ی خدا

خرابات دعا

وارث کربلا

علی ...

قیامتی به خدا قد و بالاش

علی می خونه ان یکاد با دیدن بازوهاش

پهلوون دلیره علمداره

تک سواره میدون و سرداره

اباالفضل ...