بر پادشهِ ملکِ خراسان صلوات بر قـبـلگهِ مـردم ایــران صلوات از گـنـبـدِ او نــــــورِ تجـلی تابید

بر پادشهِ ملکِ خراسان صلوات

بر قـبـلگهِ مـردم ایــران صلوات

از گـنـبـدِ او نــــــورِ تجـلی تابید

بر روشنی چشمِ غریبان صلوات


بر جـان زمین و آسمان ها صلوات

بر مـهـدی ما عزیزِ جان ها صلوات

پائیز شدیم و او بــهــــار دل ما است

بر سـبز کننده ی خــزان ها صلوات


ما بر سـر سـفره ات، نمـك گــیر شدیـم

با لقمه ی لطف و رحمتت، ســیر شدیم

با این همه چون تــورا نـدیـدیـم ،آنـقـدر

خوردیم غــم فــــــــراق ، تا پـــیر شدیم



خـود را چـو پرنده ، سـاده دیدم آقـا

بـر خــاک تـو ســر نـهـاده دیـدم آقـا

ســوی حــرمت بــــال گـشـایم زیرا

خـــوان کـــرمـت ،گـشـاده دیـدم آقـا


دسـتـم گــرهِ پـنـجره ی فــولادت

چـشـمـم محوِ مـسجدِ گــوهرشادت

ای كـــاش بگیرم از شما، آقـا جان

عـیدانه ی كــربلا ، شـــب مـیلادت