امام رضا(ع)-مدح و مناجات این جا که می رسم دل من بی اراده است همچون غبار درحرمت اوفتاده است من کیستم

امام رضا(ع)-مدح و مناجات

این جا که می رسم دل من بی اراده است

همچون غبار درحرمت اوفتاده است

من کیستم که آمدم این جا،در این حریم

موسی برای عرض ادب ایستاده است

تنها به پاس و حُرمت مهر شما بود

هرگنج معرفت که مرا دوست داده است

گاهی نشسته است به دارالضیافه ات

گاهی مقیم گوشۀ دارالسیاده است

جز جادۀ ولایت و عشق و مرامتان

تا کعبۀ امید مگر راه و جاده است؟

گر بسته شد تمامی درها، چه غم مرا

باب کرامت تو به رویم گشاده است

خواندم ز روی آینه ها، درحریم تو

پُر ارزش است هرکه دلش صاف و ساده است

سیراب کن مرا ز کوثر عشق و محبّتت

کاین تشنه ،تشنۀ یک جرعه باده است

تایک نظرکنی به «وفائی» ز مرحمت

چون اشک سر به خاک حریمت نهاده است