روزم بدون گفتن از او سر نمی شود بی ذکر یا علی لب من تر نمی شود هِی شعر می نویسم و از بر نمی کنم ذهنم پر

روزم بدون گفتن از او سر نمی شود
بی ذکر یا علی لب من تر نمی شود

هِی شعر می نویسم و از بر نمی کنم
ذهنم پر از علی ست که از بر نمی شود

هستم غلام زاده ی مولا و تا ابد
از گوش بنده ، حلقه ی او در نمی شود

نوکر زیاد آمده و رفته در جـهـان
امّـا کسی مشابه قنــبر نمی شود

سلمان شدن تخیّل محض است، شأن ما
—همسنگ خاک پای ابوذر نمی شود

حُجرِ عدی یکی ست و میثم یکی ، بلی
مقداد با کسی که برابر نمی شود

حیدر که جای خویش ، به هنگامه ی مصاف
لشگر حریف مالک اشتر نمی شود

کوه اَبو قُبِـیسِ طلا گشته ، همتراز
با نعل سُمّ دُل دُل حیدر نمی شود

محسن “مُشَبّر” است و”شبیرِ”علی ، حسین
جز مُجتباش ، حضرت “شُبَّر” نمی شود

مرحب دو نیمه گشت و در از جاش کنده شد
هر پهـلوان که فاتح خــیبر نمی شود

ساقی زیاد بوده در عالم ولی کسی
هرگز شبیه ساقی کوثر نمی شود

بر کوثر مطهّره ی مصطفی ، قسم
هرکس علی شناس شد اَبتر نمی شود

محمدقاسمی