علی جان... ای میر محترم که تو از خلق برتری سعی و صفا و مروه و میقات و مشعری صبح علی الطلوعی و شام علی

علی جان...

ای میر محترم که تو از خلق برتری

سعی و صفا و مروه و میقات و مشعری

 صبح علی الطلوعی و شام علی الغروب

 ماه و سپهر و انجم و خورشید خاوری

 باران و ابر و بارش و دریا و ساحلی

سکان و کشتی هستی و طوفان و لنگری

 نور مبین تویی که به نورانیت همی

 مقصود سجده هستی و با حق برابری

 نون والقلم تویی که تویی سر یسطرون

 در شان تو همین که تو مرات داوری

 تو خالقی که کون و مکان جود خلق توست

 شرح نفخت هستی و روح مصوری

 جل جلال ای که خدایی تو را سزاست

 نامت به نام حیدر و الله اکبری

 کروبیان همه به غلامی درگهت

 چون در سخا تو مشعله ی ذره پروری

 دارد خدا به درگه خود بنده بیشمار

 لیکن تو رب مالک و سلمان و بوذری

 نازم به حسن جلوه ات ای حضرت خدا

 معبود جبرییلی و مولای قنبری

 صاحب مقام رتبه و شان ولایتی

 فاروق اعظم هستی و صدیق اکبری

 حسن یگانه ای و یگانه ترین تویی

 ای آنکه عالی هستی و اعلا و حیدری

 واضح بگویم اینکه تو توحید مطلقی

 غیر از تو نیست بهر من الله دیگری

 از آخر اول هستی و اول ترین تویی

 ای آنکه اول هستی و در اول آخری

 ای مبتدا که گفته خبر از تو ذات حق

 وصف مقدم هستی و لفظ موخری

 طوبا و خلد و جنت و تسنیم و سلسبیل

 هم کفو کوثر هستی و ساقی کوثری

 رضوان تویی جنان تویی ای مالک الملوک

 نقاش نقش عرشی و بر نقش زیوری

 گرچه جنان سراچه ی حسن خدایی است

 از عطر تو گرفته مقام معطری

 انوار قدسیان همه یکسو تو یکطرف

 ای آنکه نور مطلق نور متوری

 مدح تو بوده مقصد و مقصود هر کلام

 عالم بود عرض که مفهوم جوهری

 زین رو گرفته دامنه ی مدح تو علی

 بر انبیاء سرادق توصیف برتری

 فرمانروای ملک دل و جان تویی که تو

 میر غضنفر هستی و فاتح به خیبری

 طره خوش است از اینکه به درگاه خود علی

 او را به چشم یک سگ بیچاره بنگری

وانگه بگیرد از کرم و لطفت استخوان

 وقتی زلطف تو ز گناهش تو بگذری

طره ی اصفهانی