مادر مادر... پاییز شد به حرمت مادر بهار ما اصلا ًفدای فضه ی او روزگار ما خرجيِّ عیدمان همه اش خرج رو

مادر مادر...

 پاییز شد به حرمت مادر بهار ما

اصلا ًفدای فضه ی او روزگار ما

خرجيِّ عیدمان همه اش خرج روضه شد

نذر عزای فاطمه دار و ندار ما

مردم اگر به جامه ی نو فخر میکنند

پیراهن سیاه عزا افتخار ما

اعضای خانواده ی مان را می آوریم

باشد سیاه لشگر بزمش تبار ما

امروز اگر ب مجلس صدیقه سر زنیم

سر میزند به خانه ی قبر و مزار ما

دنبال کار روضه ی زهرا اگر رَویم

پیش خدا پیش رود کار و بار ما

اینجا برای سینه زدن جایمان کم است

محشر میان حجره ی زهرا قرار ما

وقتی برای مادرمان سینه میزنیم

فوراً گرفته میشود از دل غبار ما

ما داغ دیده ایم که فریاد میزنیم

خرده نگیر بر غم و داد و هوار ما

گریه کنید مادر ما بی گناه بود

ناله کنید مادر ما پا به ماه بود

رضا قربانی