حسین جان... سفره هرکس که با عشق تو دمخور میشود دائما از لطف زهرا مادرت پُر میشود گوشه چشمت ناصبی را کرد مجنون الحسین سنگ از خیمه نشینی شما د

حسین جان...

سفره هرکس که با عشق تو دمخور میشود

دائما از لطف زهرا مادرت پُر میشود

 

گوشه چشمت ناصبی را کرد مجنون الحسین

سنگ از خیمه نشینی شما دُر میشود

 

یک زیارت کردنت صد حج مقبول خداست

جبرییل از رتبه ات غرق تحیُر میشود

 

وقت نفرین کردنت هم لطف نازل میکنی

گوشه ای از مهربانیهای تو حُر میشود

 

قطره ی اشکی که در داغ تو از چشمی چکید

پیش کوثر میرود گرم تفاخُر میشود

 

ما بهشتی را که میگویند اینجا دیده ایم

درمیان روضه ات جنت تصور میشود

 

معصیت یکروز حسن عاقبت را میبرد

عشق بی تقوا سر انجامش تنفر میشود

 

آخر هر روضه وقتی گریه کن ها میروند

سهم هرگریه کن از زهرا تشکر میشود

 

نوکران مخلص تو خانه دار جنت اند

یاحسین سینه زن آجر به آجر میشود

 

سرنوشت قدرنشناسان هیئت های تو

آخرش شرح نزول "التکاثر"میشود

 

زود پیرم کرد داغت ، زود مویم شد سفید

روضه خوانی تو منجر به تکسر میشود

 

بعد اسمت ناخودآگاه اشک میریزم حسین

کاسه چشم من از خون جگر پُر میشود..

 

خاک عالم برسر دنیا که حقت را نداد

چند قطره آب هم روی لب دریا نداد..

سید پوریا هاشمی