حضرت عباس ع

بعد از تو آب، معني درياشدن نداشت

گُم بود در خجالت و پيداشدن نداشت

بي بوي رويت اي مهِ يكتاي هاشمي

شب مانده بود و جرأتِ فرداشدن نداشت

هر كس كه آب داد به دستان تشنگان

بي إذن تو اجازه ي سقّا شدن نداشت

در بينِ نوكرانِ به اربابمان كسي

غير از شما لياقت آقا شدن نداشت

با بودنَت ميانِ سپاهِ حسينيان

اربابِ ما تفكّر تنها شدن نداشت

كرب و بلا ، اگر كه علمداريَت نبود

در چشم زينب اين همه زيبا شدن نداشت

جانبازي و رشادت و عشقت اگر نبود

امُّ البنين ، تصوّر زهرا شدن نداشت

از علقمه رسيدي و مشكت پُرآب بود

كارَت كه كاش ختمِ به اينجا شدن نداشت

از پشتِ سر به سوي تو تيري روانه شد

زيرا كه با تو قدرتِ همپا شدن نداشت

تيري دگر زِ چلّه گذشت و به مشك خورد

مشكل گشا ! دگر گِرهَت واشدن نداشت

زهرا رسيد و باده ي تو غرقِ ياس شد

جام از دو دست فاطمه...شيداشدن نداشت؟

از روي نيزه ها سرت افتاد بر زمين

انگار روي نيزه سرِ جا شدن نداشت

ويران نشينِ شام ، همان دختر يتيم

بي ذكرِ نام تو ، رمقِ پا شدن نداشت

مي گفت عمّه حوصله ي من سرآمده

قدِّ سه ساله سابقه ي تا شدن نداشت

فهميدم از شكستن قدِّ پدر كه او

بعد از عمو تحمّل بابا شدن نداشت

پرونده ي ارادتِ اين شيعه ي (اسير)

بي لطف تو، شرايط امضاشدن نداشت

شاعر: حمید رمی