شعر مدح امام حسین (ع) _ رضا رسول زاده دليل داشت تب و تاب و بي قراري ما محرم آمد و شد وقت ميگساري

دليل داشت تب و تاب و بي قراري ما

محرم آمد و شد وقت ميگساري ما

براي آخرت ما خدا نگهدارد

در اين لباس عزا عكس يادگاري ما

دوباره پيرهني شد ز عرش آويزان

عوالم اند پريشان به روضه داري ما

شراب روضه به ما مي دهند گريه كنيم

شراب خود شده مست از سرشك جاري ما

صداي فاطمه هنگام روضه مي پيچد

ميان مجلس ما بين گريه زاري ما

نگاه رحمت زهرا به ما اگر افتد

خدا نديده بگيرد گناهكاري ما

هنوز از دل گودال ناله اي آيد

كه يار نيست بيايد براي ياري ما ؟

به خواب نوكر خود گفت با تني خونين

به اشك خوب شود زخم هاي كاري ما

برات كرب و بلا را حسين خواهد داد

نتيجه مي دهد آخر اميدواري ما

جدا مكن تو مرا از خودت كه مي ميرم

بيا و رحم كن ارباب بر نداري ما