مطهره عباسیان امام حسین(ع)-شهادت-گودال هوا گرفت، زمین و زمان مکدّر شد و عمق فاجعه با خاک و خون ب

امام حسین(ع)-شهادت-گودال

هوا گرفت، زمین و زمان مکدّر شد

و عمق فاجعه با خاک و خون برابر شد

و آن حقیقت تلخی که پیش از آمدنش

در آسمان خداوند شد مقدّر... شد

نماز خواند وَ شن های بایر آن دشت

به بوی "حیّ علی..." تا ابد معطّر شد

نماز خواند وَ با آن نماز خونینش

پیام واقعه ی سرخ طفّ رساتر شد

چه ارباً ارباً تلخی... که پاره پاره تنش

در آن زمان که نَه ! تا قرن ها مکرّر شد

تمام شد... نَه ... این تازه اول کار است

زنی رسید وَ چشمان کربلا تر شد

زنی که دست به پهلو گرفته آمده است

سلام مادر پهلو شکسته! ... بهتر شد-

-که آمدی ... که مرا همره خودت ببری

که با حضور تو این لحظه باصفاتر شد

صدا بزن: ولدی یا بُنَیّ یا ولدی

صدا بزن پسری را که ظهر بی سر شد

صدا بزن که جهان از خجالت آب شود

که با لبان ترک خورده ...تشنه پرپر شد

و باز هم پسرت را بگیر در آغوش

اگرچه یک شبه در خاک و خون شناور شد