تبلیغات
آخرين ارسال هاي تالار گفتمان
|
از بس میان روضه ی تان درد می کشم
باور کنید وقت بیان درد می کشم
وقتی نسیم روضه ی تان می وزد به دل
بی اختیار گریه کنان درد می کشم
آه از دمی که زخمیِ نیزه به روی خاک
تنهاترین شدی، من از آن درد می کشم
سردار سر بریده ی سرهای عالمی
بالای نیزه آیه مخوان، درد می کشم
یک ذره درد داغ تو بر سینه ام نشست
اندازه ی زمین و زمان درد می کشم
شاعر: حسین آذری
تعداد بازديد : 369
دوشنبه 01 آبان 1391 ساعت: 10:52
نویسنده: خادم الزهرا (س)
نظرات(0)
مطالب مرتبط
بخش نظرات این مطلب
