سلام بر تو اماما، تو را سلام، امام شکسته ایم ز داغی بزرگ امام، امام غریب را ننوازد مگر امام غریب غری

سلام بر تو اماما، تو را سلام، امام
شکسته ایم ز داغی بزرگ امام، امام
غریب را ننوازد مگر امام غریب
غریب آمده ام پیش تو سلام ، امام
غلام حلقه به گوش تو ماه و خورشیدند
متاب روی از این کمترین غلام ، امام
قصیده دارم و چشم انتظار اذن توام
اجازتی که بخوانم تو را به نام ، امام
بجز مقام "رضا" از رضا طلب نکنم
فقیر حالم و مستغنی از مقام، امام
مرا دلی ست که پیدا نمی کنم آن را
دلی که گم شده در موج ازدحام، امام
غم غریبی و اندوه کودکان، تب مرگ
گلایه از که کنم؟ شکوه از کدام؟ امام
اگر چه شب شب شادی ست، دل عزادار است
بگو که خنده حلال است یا حرام؟ امام
تویی که زهر جفا خورده ای ببین ما را
زمانه زهر جفا می کند به جام، امام
تویی جواز نماز دل شکستۀ من
تویی رکوع و تویی سجده و قیام، امام
تویی که واسطه العقد آل یاسینی
تویی حلاوت ذکر علی الدوام، امام
تو شرط عشقی و بر کوه های نیشابور
خدا نوشته به فیروزه این پیام، امام
در این مصیبت عظمی چه جای مولودی
شکست پشت من و قامت کلام، امام
شکسته پشت مدینه ،شکسته پشت بقیع
شکسته است دل مسجدالحرام ،امام
در این سپیده که میلاد آفتابی توست
بخوان شکسته دلان را به بارعام، امام
به حاجیان بگو از راه کعبه برگردند
به خاکبوسی این خیمه و خیام ،امام
گرسنه اند یتیمان، مگر ز سفرۀ تو
تبرّکی ببرم پاره ای طعام، امام
کبوتران پریشان چه می کنند آن جا؟
پریده اند به روی کدام بام؟ امام