بیا که سیر چمن دربهار باید کرد ز طرف باغ ولایت گذار بایدکرد یگانه لالۀ نشکفتۀ حسین شکفت بیا که ر

بیا که سیر چمن دربهار باید کرد

ز طرف  باغ ولایت گذار بایدکرد

یگانه لالۀ نشکفتۀ حسین شکفت

بیا که رو به سوی لاله زار باید کرد

برای دیدن این غنچۀ تماشائی

گلاب اشک براهش نثار باید کرد

مدینه ازقدم او بهشت امید است

بیا که رو به سوی آن دیارباید کرد

اگر چه مصحف عمرش تمام شش ورق است

به عمرکوته او افتخار باید کرد

شب ولادت او شد بهار شادی وغم

اگر چه زین دو یکی اختیار باید کرد

به آستانۀ باب الحوائج ای مسکین

به غیر عرض توسل چکار باید کرد

همیشه خوانده ام را بوقت شادی وغم

که نام نامی اورا شعار باید کرد

زخاک درگه اوبرمدار سرای دل

که کسب عزّت و قدر و وقار باید کرد

شبی به کرب وبلای حسین ، محفل اُنس

به یاد اصغر او برقرار باید کرد

گه شهادت خود با تبسمش می گفت

که عشق را به جهان پایدار باید کرد

به مهر اوچو«وفائی» همیشه رو کن، دل

که فکر روشنی شام تارباید کرد