عریضه های مرا دست چاه ها دادند همان دغل صفتان که قبیله ی بادند تو در فراق خودت می نشینی و آنها تم

عریضه های مرا دست چاه ها دادند

همان دغل صفتان که قبیله ی بادند

تو در فراق خودت می نشینی و آنها

تمام مردم ده را به قم فرستادند

برای دیدن گلدسته های طولانی

و عرض و طول زمینی که صحن ابعادند

و پول ها همه وقف نبودن تو شده

برای این دو ، سه گنبد بدون تو شادند

نیامدی و تو را می کشند نادیده

نیا ...  برای تو فکر مزار افتادند

گناه می رسد از صبح نیمه ی شعبان

به فکر شیرینی شام صبح میلادند

حلال ها همه حرمت شدند در هجرت

حرام ها همه جایز به حکم ارشادند

حجاب ها نخ تسبیح جمکران شده اند

و دانه ها همه از بند ذکر آزادند

دروغ می رسد ایاک النستعین بر لب

تمام فکر کمک از گروه امدادند

چقدر سیصد و اندی گروه ما داریم

مجله ها همه در فکر چاپ اعدادند

عریضه های من آقا به دستتان نرسید ؟؟

عریضه های مرا دست چاه ها دادند

 شاعر: مجتبي كرمي