آقا اجازه ، دل زده ام از تمام شهر بی تو دلم گرفته از این ازدحام شهر آقا اجازه ، دست خودم نیست خس

آقا اجازه ، دل زده ام از تمام شهر

 بی تو دلم گرفته از این ازدحام شهر

 آقا اجازه ، دست خودم نیست خسته ام

 در درس عشق من صف آ خر نشسته ام

 در این کلاس ، عاطفه معنا نمی دهد

 اینجا کسی به پای تو برپا نمی دهد

 یعنی نمی شود که ببینم سحر رسید ؟

 درس غریب غیبت کبری به سر رسید

 آقا اجازه ، بغض گرفته گلویمان

 آنقدر رد شدیم که رفت آبرویمان

 استاد عشق ! صاحب عالم ! گل بهشت !

 باید که مشق نام تو را تا ابد نوشت

 یک روز میرسد که بگویند ز آسمان

 آن مرد آمده است ، کجائید عاشقان ؟

 آن مرد آمده است که باران عطا کند

 تا این کویر غم زده را کربلا کند

 آقا اجازه ، مادر پهلو شکسته ات

 آیا شود که گوشه چشمی به ما کند ؟

محمد ناصری