امشب شب وداع حسین است و زینب است در خیمه های آل علی شور و شیون است امشب حسین گرم مناجات با خ

امشب شب وداع حسین است و زینب است        در خیمه های آل علی شور و شیون است

امشب حسین گرم مناجات با خداست                 فردا سرش به نیزه و صد زخم بر تن است

امشب زمین کرببلا جای امتحان                              فردا حریم عشق خدای مُهَیمَن است

                                    در این شب وداع و از این مکان

                                    ما را سلام بر رخ هفتاد وتن است

شب عاشوراست ، شب وداع یاران حسین است امشب آخرین شبی است حسین کنار زینب است ، خوشا به حال آنهایی که امشب کنار قبر حسین هستند .

امشب حسین بن علی مهمان طفلان است          فردا سرش از تن جدا با کام عطشان است

                        زینب پریشان است – از دیده گریان است

امشب کند افشا حسین اسرار فردا را                                   فردا سر سرّ خدا بر نیزه تابان است

                        زینب پریشان است – از دیده گریان است

از خیمه ها تا صبح صدای مناجات و راز و نیاز بلند است راوی می گفت : دل شب وسط بیابان (پشت خیمه ها )سیاهی را دیدم جلو رفتم ، دیدم ابی عبدالله است ،آقا جان شما در این صحرا چه کار داری ؟ فرمود درام خارهای بیابان را جمع می کنم ، آقا جان برای چی ؟

فرمود ! فردا عصر عاشورا وقتی ما را شهید کردند ، خیمه ها را آتش می زنند ، وقتی حمله به خیمه ها می کنند ، بچه ها فرار می کنند، پاهای کوچکشان تاب این خارها را ندارد .1 همه صدا بزنید حسین ، حسین.