حضرت زهرا س

ای طلعات کبریا طلیعه نگاه تو

وی جلوات حق عیان ز چهره چوماه تو

 فطرت فاطر خدا عصمت حق فاطمه ای

از این جهت فخر کند به خلق خود اله تو

 چون شب قدر رمضان قدر تو مانده در خفا

تربت بی نشان تو بر این سخت گواه تو

تو مادر امامتی تو صاحب قیامتی 

خوشا به حال آن کسی که هست در پناه تو

 ز مرمر دیده خود به کوچه گو چه دیده ای

که خیره مانده مرتضی به صورت سیاه تو

 اگر که شانه حسن نمی شدی عصای تو

جای عصا در آن میان چه بود تکیه گاه تو

 یاد مدینه کردم و تربت بی نشان تو 

بگو به جان مهدیت کجاست بارگاه تو