حضرت معصومه س

به مناسبت وفات حضرت معصومه (س)

گدایم من گدایم من گدای خانه ی بی بی

زده پر مرغ قلب من به سوی لانه ی بی بی

کجا می گردی ای جانم رواق خانه ی او را

رواق قلب غمگینم بود کاشانه ی بی بی

رضا جان وقت پرواز پرنده از قفس گشته

بیا تا کوی معصومه تویی دردانه ی بی بی

رضا، معصومه می خواهد به دیدارت شود نائل

پر از غمهای هجرت شد دل یکدانه ی بی بی

که چون زهرا به بستر او فتاده درد و غم دارد

بسان مادر پاکش نگر او قد خم دارد

برادر جان ببین بی تو خزان گشته بهار من

در این اوقات تنهایی ببین حال نزار من

ز هجر روی غمگینت پر از درد است جان من

کلید مشکلات من به دست توست یار من

ببین از پای افتادم ببین چون برگ بر بادم

تو هستی عشق دیرینم تو ماه شام تار من

بیا در این دم اخر برایم گریه کن داداش

بیا با پلک مشکینت قدم نه بر مزار من

منم مست نگاه تو تویی مست نگاه من

خمار جام تو بودن همین باشد گناه من

چو زهرا قامتم خم شد ز ظلم و کینه جان من

چو بردم نام زیبایت گرفت آتش زبان من

کنار چشم خیس من تو از مادر مگو چیزی

نکن تازه برادر جان غم و داغ نهان من

و مادر بود و مردی بد، به مادر تازیان می زد

گمان کردم که مادر مرد ، بکن باور گمان من

زبانه می کشید آتش ، ز درب بیت آل الله

غم مادر ز جان برده ، همه تاب و توان من

مدینه ظلم دیرینه، مدینه، میخ در، سینه

مدینه ناله ی مادر، مدینه پر شد از کینه

تو ای زیبای شهر قم، دمی بر ما نظر انداز

در هفت آسمان را بر، دل عشاق خود کن باز

و من غم می خورم از هر، غم قلب غمین تو

که راه عشق و مستی شد ز غمهای شما آغاز

ببین بلبل به عشق تو بخواند نغمه از جانش

تویی معنای هر بیتم تویی معنای هر آواز

تویی باران رحمانی، تو عشق جمله مستانی

ندارم قلب با تقوا، ز خاک خلقتم دل ساز

هزاران باغ عشق و نور، غبار کوی تو پرورد

و قلب عاشقنت شد ز داغ عشق تو پر درد

سروده جعفر ابوالفتحی

وبلاگ اشعار مذهبی

www.harame-shah.rozblog.com