ورود به کربلا

از چه می پرسی دگر نام مرا

آشنایی با من درد آشنا

غاضریه نام تو مقصود نیست

خوب می دانی که  هستم کربلا

از ازل پرورده دست توأم

خلقتم با مهر تو دارد صفا

نام پاک تو عزیزم کرده است

برترم از مکه و کوی منا

خاک پای بهترینها بوده ام

ریخته بر من سرشک انبیاء

جبرئیل اینجا هزاران بار شد

روضه خوان تو به فرمان خدا

شاهد این گفته ام باشد فرات

دیده ام اشک خلیل و نوح را

سینه ام را درد سوزانی گرفت

تا شنیدم ناله های مرتضی

ناله صبراً لک می گفت او

در خطاب تو عزیز کبریا

سالهاغ چشم انتظارت بوده ام

تا نهی پا بر سرم ای با وفا

تا ابد مجنون تو هستم حسین

بی تو من بی قیمتم در دو سرا

خاک پای تو شدم تا که شدم

آخزین مقصود قلب اولیاء

آسمان قبطه به حالم میخورد

قبله گاه عرشیان کردی مرا

خاک پای بهترین مردان شدم

یاورانت را همه باشم فدا

سایه حق بر سرم افکنده شد

تا که بر پا شد به خاکم خیمه ها

بی نظیرند این جوانان بهشت

یادگاران حریم هل اتی

زیر پای قاسمت حس می کنم

عطر و بوی هاشمی مجتبی

در کنار گاهوار اصغرت

از ملائک می رسد شور ونوا

در جمال اکبرت پیدا بود

هیبت حیدر جلال مصطفی

زیر پای زینبت تربت  شدم

وقف او گشتم که گشتم کیمیا

از قدوم دختر دردانه ات

می شوم بر درد بی دمان شفا

برتر از هفت آسمان دارم مقام

زیر پاهای علمدار شما

وعده تو با خدا اینجا بود

آمده اینجا ملاقاتت خدا

با همه اینها دلم دارد هراس

بر مشامم می رسد بو ی جفا

لشگری که آن طرف صف بسته اند

نیست در چشمانشان رنگ حیا

کوفیان در بی وفایی شهره اند

از خوارج بد ترند این اشقیا

وای اگر بغض غلی سر واکند

می رود بر نیزه سرهای شما

خولی و اخنس، سنان و حرمله

تشنه خون توأند این شمرها

دیده اند آموزش مهمان کشی

هر کدام از یک طریقی ای خدا

یک نفر نیزه پرانی قاهر است

یک نفر دارد کمانی بی خطا

یک نفر خنجر کشی ماهر شده

می کند راحتع سری از تن جدا

وای من از دست زینب می روی

می روی حتی به زیر دست و پا

وای بر حال عقیله خواهرت

دختر پرده نشین مرتضی

زینب و یک دشت شیر و حرمله

زینب و دردانه ها و شعله ها

زینب و یک کاروان زخم کبود

زینبو یک غربت بی انتها

زینب و تفسیر نام من حسین

کربلا یعنی همان کرب بلا