در ره عاشقی فدا بودی پیش از اینها تو باخدا بودی گرچه گفتی کنیز زهرایی مادر شاه سر جدا بودی *** حرز تو یک نگاه فاطمه (س)شد قمرت خاک راه فاطم�

در ره عاشقی فدا بودی

پیش از اینها تو باخدا بودی

گرچه گفتی کنیز زهرایی

مادر شاه سر جدا بودی

   ***

حرز تو یک نگاه فاطمه (س)شد

  قمرت خاک راه فاطمه (س)شد

گفته ای با علی که مولاجان

 پسرم هم سپاه فاطمه شد؟

   ***

روضه خوان غریب یعنی تو

مادر غم نصیب یعنی تو

آنکه مرحم به  زخم حیدر شد

چون هزاران طبیب یعنی تو

   ***

بارها گفته ای به عباست

از ادب،از وفا،فداکاری

که مبادا به ظهر عاشورا

دست خود از حسین (ع)برداری

   *** 

وچنین گفته ای زصدق وصفا

تا رضای ولی رضای خداست

مهر  تایید   پاسداری   تو

نقش لبخند سید الشهداست

   ***

باخبر تاشدی زعباست

ناله از دل زدی برای حسین (ع

که ای بشیر از حسین گو بر من

پسرانم همه فدای حسین

   ***

لختی آرام گیر ام بنین

دل دشمن ز روضه ات خون شد

به گمانم که کربلا رفتی 

دست وپهلوی ساقی ات خون شد

   *** 

وقت رفتن که آمده به سرت؟

که نگاهت جواب حیدر داد

به گمانم که حضرت زهراست

یا جواب تو شاه بی سر داد


 شاعر:رسول میثمی