بی تو چه کند مولا، یا فاطمه الزهرا افتاده علی از پا، یا فاطمه الزهرا بعد از تو علی از پا، افتاد و ز

بی تو چه کند مولا، یا فاطمه الزهرا
افتاده علی از پا، یا فاطمه الزهرا

بعد از تو علی از پا، افتاد و ز غم خو کرد
با خانه نشینیها، یا فاطمه الزهرا

شبها به مزار تو، می گرید و می سوزد
چون شمع ز سر تا پا، یا فاطمه الزهرا

چون محرم رای نیست، با چاه سخن گوید
تنهاست علی، تنها، یا فاطمه الزهرا

وقتست که از رحمت، دستی ز علی گیری
افتاده ز پا مولا، یا فاطمه الزهرا

رفتی و علی بی تو، بیت الحزنی دارد
پر ناله و پر غوغا، یا فاطمه الزهرا

بر خاک مزار تو، خون ریخت بجای اشک
از دیده خون پالا، یا فاطمه الزهرا

دامان علی از اشک، پر کوکب و اختر شد
در آن شب محنت زا، یا فاطمه الزهرا

بر خرمن جان او، چون شعله شرر می زد
می ریخت چو آب اسماء، یا فاطمه الزهرا

در خاک چسان خفتی، کاین خود ز محالاتست
در قطره رود دریا، یا فاطمه الزهرا

هم وصف تو ناممکن، هم قدر تو نامعلوم
هم قبر تو ناپیدا، یا فاطمه الزهرا

محمد علی مجاهدی (پروانه)