حضرت عبدالعظیم حسنی-وفات قلب ما قلب هستی در عزایت سوگوار چشم ما چون چشم زمزم از فراقت اشک بار

حضرت عبدالعظیم حسنی-وفات

قلب ما قلب هستی در عزایت سوگوار

چشم ما چون چشم زمزم از فراقت اشک بار

ای چو جدت مجتبی دیده جفا از دشمنان

او غریب شهر یثرب، تو غریب این دیار

در طریق پیروی از اهل بیت مصطفی

داشتی از کینه های خصم بر چهره غبار

ای مطیع امر حق یا حضرت عبدالعظیم

تیره بُد همواره از ظلم عدویت روزگار

نی ز چشم عاشقان تنها بریزد اشک غم

گوهر اشک ملائک می شود این جا نثار

سینه ی دل بستگانت شعله دارد - آه آه

حنجر دل داگانت ناله دارد - زار زار

در عزای جان گدازت ای غریب ملک ری

قطره قطره اشک ما شد لاله های داغدار

قطب عالم از شرار داغ تو اندوهگین

جان هستی از غم جان سوز تو اندوه بار

دل ز غم لبریزِ خون، یعنی که گشته بی شکیب

جان ز ماتم در جنون، یعنی که گشته بی قرار

بس که از چشمان "یاسر" ریخت خوناب جگر

ماه شد گلبرگ خون و مهر شد گلگون عذار