چنان شمعی که از اطرافیان پروانه می سازد
حسین بن علی (ع) از عاقلان دیوانه می سازد
حریمش جای عرش و فرش را با هم عوض کرده ست
که جبریل امین در بارگاهش لانه می سازد
به عبدش شأن بیت الله بخشیدست از این رو
لباس مشکی او کعبه از دیوانه می سازد
ندارم بی عیشم را که یک عمر است یار من
کبوترهای صحن خویش را با دانه می سازد
هوای مست های خویش را دارد که پی در پی
میان کوچه های شهر ما میخانه می سازد
کسی که ساکن شهرش شد اسمش کربلائی نیست
بهشتی می شود هرکس در آنجا خانه می سازد
طبیبان بارها گفتند این غم را علاجی نیست
دگر غیر از هوای کربلاء بر ما نمی سازد
شاعر : پیمان طالبی
حسین بن علی (ع) از عاقلان دیوانه می سازد
حریمش جای عرش و فرش را با هم عوض کرده ست
که جبریل امین در بارگاهش لانه می سازد
به عبدش شأن بیت الله بخشیدست از این رو
لباس مشکی او کعبه از دیوانه می سازد
ندارم بی عیشم را که یک عمر است یار من
کبوترهای صحن خویش را با دانه می سازد
هوای مست های خویش را دارد که پی در پی
میان کوچه های شهر ما میخانه می سازد
کسی که ساکن شهرش شد اسمش کربلائی نیست
بهشتی می شود هرکس در آنجا خانه می سازد
طبیبان بارها گفتند این غم را علاجی نیست
دگر غیر از هوای کربلاء بر ما نمی سازد
شاعر : پیمان طالبی
ای خسته از جماعتِ غرقِ ریا حسین