کربلایی ها سلام

حرفایی که میخوام بگم درد دل و گرفتاری خودمه ، البته شاید حرف دل خیلی از شما! عادت کرده ایم فقط حرفای خوب بزنیم ولی وقت عمل ... اگه خوب به کارای روزانه خودمون نگاه کنیم از به زبون آوردن اسم مبارک امام حسین(ع) و حضرت زینب(س) و حضرت عباس و ... باید خجالت بکشیم ! کاش توی سایت یه ستونی هم اختصاص میدادید به اعمال خوب روزمرمون ، کاش هم خودمون به کارای خوب وحسینی و زینبی رو می آوردیم ، هم اینکه دیگران رو هم به این کارا دعوت میکردیم

نمیدونم تا حالا چند تا فقیر و نیازمند رو شناسایی کرده ایم؟ اصلا یادمون بوده که نیازمندی هم هست؟ چقدر تونستیم از هوسها و خواسته هایمان به خاطر امام حسین(ع) بگذریم؟ تا حالا چقدر برا امام حسین خرج کرده ایم؟ آنقدری میشه که فردای قیامت بتونیم خودمونو حسینی بدونیم؟

مشکل امروز ما نبودن یا اقلا خیلی بیرنگ بودن امر به معروف و نهی از منکره . همون هدف بزرگی که امام حسین(ع) به خاطرش قیام کرد و شهید شد، تا من و تو از معروف جدا نشیم ونچسبیم به منکر!

زینب (س) عفیفه ایست که در راه مکتبش

عباس میدهـد ، نـــخ مـعـجـر نـمـی دهــد

بیایید همدیگه رو به کارای حسینی سوق بدیم . اگه اعمال و رفتارمون حسینی شد دیگه هیچ دشمنی جرات جسارت به حرم و مکتب و شیعه اماما و معصومین رو نخواهد داشت. انشاءالله