بسم الله الرحمن الرحیم

جمعه ای دگر آمد تا دو چشم خونبارم
باز این سخن گوید پس کجاست دلدارم
چشمه ها خروشان شد اسمان پریشان شد
تا مگر بیایی تو ای طبیب؛ بیمارم
ذکر ندبه شد مهدی بعد عهد بد عهدی
بس بزرگ ذنب از ماست ورنه می رسد یارم
غرب در فساد افتاد شرق سوی داد افتاد
یک کلام جا افتاد دلبر سپه دارم
سردشد روابط ها مرده گشت رابط ها
شوق دل به نسیان رفت گفته شد گرفتارم
خال یار پنهان شد نور در گریبان شد
یک نظر نمایان شد عشوه های دلدارم
بیگناه ساقط شد فسق شمع ثاقب شد
بعد جشن دامادی بنده وقت بگذارم؟
شد ربا ریا ربش شرط بنده با ربش
جای من در آن محفل جای تو به دیوارم
سخت شد دل مردم یاد او فرامش شد
گفت با رفیق خود تو برو گرفتارم
حاشیه شد اصل دین جای حق فقط تمکین
گیر ما شد از جایی ترک عشق شد کارم
کرده ام فراموشت روز جمعه هم آمد
من همان جوانم که شد دلت گرفتارم
حرف بود و لاف دین دست ما شده سنگین
سوی سینه راهی نیست هیئت از خودم دارم
منتظر شدن سخت است کار مرد خوش عهد است
دست گیر من مولا من به روت بیمارم
پس بیا و عهدی کن جمعه ی دگر باز آ
گرچه خوشدلم اما جان تو گرفتارم
مشکلات را حل کن قند را مکرر کن
تا که تو بیایی یار من یقین بجا آرم
شرط توست اخلاصم چشم خب اطاعت شد
با عمل همی گویم پس بیا تو دلدارم
پس بیا که خوشدل را یک نفس فقط باقیست
یک نفس که میگوید العجل شد اذکارم
الهم عجل لولیک الفرج و العافیه و النصر