حضرت زهرا(س)-شهادت
از خــداوندگــار حــی ودود
به تو یـا فاطمه سـلام و درود
ذات داور ز خشم تو در خشم
قلب احمد به وجد تو خشنود
وای اگر روز حشر، یا زهرا
رو به حشر آوری به روی کبود
فاطمـه پــارۀ تـن پـدر است
پدرت بارهـا چنیـن فرمود
در عــزای پـدر همـه دیدند
خانه‌ات شد سیاه پوش از دود
با که گویم که بر تو آوردنـد
بار هیزم به جای عنبر و عود
حملـۀ دیــو و آستـانۀ حـور
خانــۀ وحـی و آتـش نمرود
جان مادر! کجا زمین خوردی
که شـده چادر تو خاک آلود؟
بارهــا، بارهــا تــو را کشتند
اجر و پاداش مصطفی این بود؟
تـو علـی را سپـر شـدی کآمد
بر تنت ضربه روی ضربه فرود
بـه پیمبـر قسـم! ز دست خدا
دست بشکستۀ تو دست گشود
تو چراغ هدایتی زهرا
تو حیات ولایتی زهرا
اندازه بود چادرش اما کشیده شد