هنگامۀ قـــــــــــتل، زین العــابدین است در ماتم این شه، فـاطمه غمین است
« هــــنگامۀ ماتم شد، قامت علی خم شد داد از ایــــــن مصیبت(2)
بـــاقرالعلوم است، در غمش پریشان(2) با شیون و ناله ، گوید ای پدر جان
تــــــــو مونس ما بودی، سِرّ کبریا بودی داد از ایـــــــــن مصیبت (2)
مـــــــردمان عــــــالم ، داد از این جنایت کُشته شد ز ظلم فـــــــــرقه ضلالت
نازنین امام ای داد، از زهر جفا جان داد داد از ایــــــــــــــن مصیبت (2)
[ محمّد آخوندی
دست قضا به دفتر من درد میکشد