بغض نگاهش را به خون نشانده
دیگر رمق در چشم او نمانده
گل های او گریان کنار بستر
دریای خونی در نگاه دختر
...عباسش گرفته این بار
می گوید ای بابا خدانگهدار
از این دم جدایی
دل ها شکسته میشد
وقتی که دیدگانش
آرام بسته می شد
حیدر آقام حیدر آقام
راهی اعلا شاه عالمین است
اشک یتیمی بر رخ حسین است
آنکه به ذرات جهان امام است
می گوید اکنون کار من تمام است
زینب گرفته نوحه ای شرر بار
می گوند ای بابا خدا نگهدار
واویلا و واویلا
روزام شده مثل شب ها زندگی بی رنگه یه عمریه بعد زهرا به خدا دلم تنگه من دیگه رفتنیم کارم تمومه وای