تو همیشه بزرگ و محترمی
من گدای همیشه پشت درم
ای امام رئوف و دلسوزم
به فدای تو مادر و پدرم
باز هم از زمانه دلگیرم
بازهم زخم خورده بال و پرم
از همه دل بریده ام آقا
پر شده از گناه دور و برم
ولی یک جای شهر آرامم
پاتوق دلشکسته هاست حرم
بین مردم بی آبرو نشوم
نوکرم، نوکر تو خیر سرم
پس بیا و خودت درستش کن
گرچه جنس بدم ولی بخرم
من همانم دخیل پنجره ات
شب جمعه است کربلا ببرم
من همیشه دخیل پنجره ام
بی شما وا نمیشود گره ام
امیر_فرخنده
مطالب مرتبط
مهدی که عالمند رهین کرامتش ارسال نظر برای این مطلب
درباره ما
اطلاعات کاربری
لینک دوستان
آمار سایت