آن را که تربتی ز غبار شما دهند
بر اشک های او اثر کیمیا دهند
در پیش نوکری شما سلطنت کم است
این مرتبت به گوشه نشینان کجا دهند
بزم عزای توست شفا خانه ی خدا
اینجا مریض را به نگاهی شفا دهند
ای تشنه لب برای تو لب تشنه تر شدیم
آیا شود که کاسه ی آبی به ما دهند
هرجا که بیرق تو بود خیمه گاه توست
اینجا به ما نشانی صاحب عزا دهند
عالم به پیش مقدم او سجده می کند
آن را که بر کفنش نخی از بوریا دهند
باغ بهشت. ملك جهان آن غير باد
تنها به ما حواله ی کرببلا دهند
حسن لطفی
ای خسته از جماعتِ غرقِ ریا حسین