امام زمان(عج)-ولادت
هوای قلب من امشب بهانه ای دارد
نوای سینه ام امشب ترانه ای دارد
زمین٬ زبان خودش را به مدح وا کرده
که حرف های طبیعت نشانه ای دارد
ترنّم از نفس آسمان٬ مجسّم شد
هوای عرش٬ شب بیکرانه ای دارد
صبا به مرحمت یار ما تلاطم کرد
نسیم صبح٬ دم عاشقانه ای دارد
دوباره زندگی از زندگی حیات گرفت
شکوفه آمده با خود جوانه ای دارد
برای عشق سرودن٬ نشانه ی عشق است
چرا که آتش از اول زبانه ای دارد
به دام دامن لطف شما (اسیر) شدم
پرنده در قفسش آشیانه ای دارد
به کام خلق نشاطی که میدهد رطبش