باز هم جشن نيمه ي شعبان
بيتها رخت نو به تن دارند
قلم من به زحمت افتاده
واژه ها شوق پر زدن دارند
***
باز هم جشن نيمه ي شعبان
السلام عليك يا خورشيد
چله ي انتظار سر آمد
از سر خمره نور مي جوشيد
***
باز هم جشن نيمه ي شعبان
همه ي شهرمان چراغانيست
عطر عود و گلاب مي آيد
چقدر حيف شد كه آقا نيست
***
ما به دنيا عجيب دل بستيم
لااقل به بهانه ي اين جشن
دو سه روزي به يادتان هستيم
***
سامرايي ؟ مدينه اي ؟ نجفي ؟
پسر فاطمه كجا هستي؟
همه از تو سراغ مي گيرند
نكند باز كربلا هستي!؟
***
خوب شد ، نيستي نمي بيني
كاسه هاي نداري ما را
فقر و فحشا ، فساد ، بيكاري
دختران فراري ما را
***
خوب شد،نيستي نمي بيني
كه حيا از نگاه دنيا رفت
رزق و روزي خانه ها كم شد
قيمت نفت هر چه بالا رفت
***
خوب شد،نيستي نمي بيني
رهبر ما شكسته تر شده است
أين عمار» روي لب دارد»
باز هم طلحه فتنه گر شده است
***
خوب شد،نيستي نمي بيني
زير اين دردها مچاله شديم
كارد ديگر به استخوان خورده
دست بر دامن سه ساله شديم
***
حق مان است اين همه محنت
يادمان رفت صاحبي داريم
يادمان رفت منتظر باشيم
بين مان يار غائبي داريم
***
دلتان را به درد آورديم
دلمان سوي دام شيطان رفت
خشك شد گندم مزارع ري
بركت از نان سفره هامان رفت
***
دل ما گير چشمهاي تو نيست
گرم بازي آب و نان شده است
همه خواب تو را كه مي بينند !!!
خيمه ي سبزتان دكان شده است
***
عاشق حجت خدا هستي ! ؟
ياعلي ! ترك معصيت اول
باقي دردها و مشگل ها
مي شود با نگاه آقا حل
***
به كلافي كه يوسفت ندهند
هر چه اندوختي بيا رو كن
عوض كوچه،خانه ي دل را
صبح هر جمعه آب و جارو كن
به کام خلق نشاطی که میدهد رطبش