******** فردا و آیینه های سبز *** دلم پر می زند، ای صبح فردایی که می آیی پر از آیینه خواهی شد؛ پر از

********
فردا و آیینه های سبز
***
دلم پر می زند، ای صبح فردایی که می آیی
پر از آیینه خواهی شد؛ پر از فصلی تماشایی
خدا می داند از تنهایی خود، سخت غمگینم
بدون تو زمان یعنی : غم و اندوه و تنهایی !
گرفته رنگ خاکستر تمام آرزوهامان 
بگو آیا نمی خواهی که این صحرا بیارایی؟
بیا ای صبح، تا خورشید با آیینه گردانی
بگیرد پرده ی گلگونه از رخسار زیبایی
**
 خداوند تمام فصل های آبی و روشن !
شکسته انتظارت قامت مرغان دریایی
کدامین جاذبه جادوی چشمان تو را دارد؟
به آن چه دیده، می نازد اگر آهوی صحرایی !
دلم پر می زند، آری، برای صبح یک روزی ...
که پر خواهد شد از آیینه های سبز رویایی 
***
مکتب شعر دینی
سیدعلی اصغرموسوی