امام حسن مجتبی(ع)-رباعیات شهادت
هر دل که به داغ مصطفی می سوزد
در سوز عزای مجتبی می سوزد
با سوز حسن، دل که حسینی گردید
آنگه به مصیبت رضا می سوزد
×××
وقتی که به یاد مجتبی می گریم
ناگاه به یاد کوچه ها می گریم
با نام حسن به یاد زهرا، امّا
با صلح حسن به کربلا می گریم
×××
از روز ازل خلق شدم چون حسنینی
قلب حسنی دارم و احساس حسینی
از کرب و بلا تا به بقیع هروله دارم
زهرا به دلم ساخته بین الحرمینی
نشستم گوشه‌ای از سفره همواره رنگینت