فصل نبوغ گریه کنان ات محرم است
آری محرمی که پر از غصه و غم است
در پای روضه های شما ای امام اشک
حتی اگر که جان بدهم باز هم کم است
حک شد به روی سینه ی سینه زن شما
"باز این چه شورش است که در خلق عالم است"
بر ساق عرش حضرت رحمان نوشته است
"باز این چه نوحه و چه عزاو چه ماتم است
باز این چه رستخیز عظیم است کز زمین
بی نفخ صور خاسته تا عرش اعظم است"
از گریه ی ملائکه پی برده ایم ما
حتما " عزای اشرف اولاد آدم است "
هر کس که از مصیبت تان آب میشود
بر زخم های پیکرتان نیز مرهم است
امشب که آمدی به حسینیه - از کرم
گلچین نکن - ببر و بگو جنس درهم است
شاعر: عليرضا خاكساري
کیستی تو ڪه غمت برده دل از دلـبرها