پیمبر در غدیر خم به امر ایزد یکتا
علی شاه ولایت را نمود آن رتبه والا
شد از فرمان آن سرور مهیا مجلس و منبر
ز رحمت بر چنان منبر بر آمد سید بطها
پس از آن گفت پیغام خدا را بر مسلمانان
که شد امروز کامل نعمت و دین بر شما یکجا
نبی دست علی بگرفت و فرمود ای مسلمانان
هر آنکس را منم مولا علی اورا بود مولا
ولایت خود امامت یا خلافت هست و این منصب
معین گردد از سوی خدا نز خلق و نز شورا
خلافت را لیاقت باید و تقوی و علم و دین
بجز مولا علی کس را نبود این جملگی معنا
که را جز شیر حق دانی که گوید در حقش احمد
که او در منزلت با من چو هارون است با موسی
که را غیر از علی بوده است تاج لا فتا بر سر
که غیر از آن ولی سوده است بر دوش پیمبر پا
چه کس خوابید در بستر به هنگام خطر جز او
در آن تاریک شب تا وارهد پیغمبر از اعدا
چه کس گفتا سلونی غیر از آن حلال هر مشکل
که وقت پاسخ مشکل نشد در مانده و رسوا
که جز او فارس خندق که جز او فاتح خیبر
که را هرگز جز او زیبد که باشد همسر زهرا
به میدان مظهر قهر الهی گرد نام آور
به منبر عالم علم لدنی عارف والا
همانا اوست مصداق یدالله فوق ایدیهم
که شد دست خدا ظاهر ز او در عرصه هیجا
چو مدح او خدا گوید "چمن" درمانده زین معنی
نه تنها من که مداحان همه در مانده و دروا
پايگاه رضيع الحسين(عليه السلام)
فرمود امیر شهر دلها حیدر: