بی تاب شده پیكرش از شعله‌ی كینه
آتش ، گل كرد ، در باغِ سینه
از سوزِ جگر آهِ غریبانه كشیده كشیده
جان بر لبش از شدّت اندوه رسیده رسیده
پرپر شده باغِ امیـدش
كرده غم دلدار شهیدش
بی تاب و تب ، جان به لب ، حضرت باقر
******
خون شد دلش از خاطره‌ی تلخ اسارت
غربت ، حسرت ، سیلی ، جسارت
همراه سه ساله پی دلدار دویده دویده
در كنج خرابه ز لبش لاله چكیده چكیده
بیتاب شده در دل شب
با گـریة جانسـوز زینب
بی تاب و تب ، جان به لب ، حضرت باقر
رضيع الحسين عليه السلام
ای هم نوای غربت تو عندلیب ها خاکی ترین نگین بقیع غریب ها ای پنجمین معلم دین، باقرالعلوم شاگرد مکتبت