زبانحال حضرت زینب (س) با امام حسین (ع)

ته قتلگاه تنِ بی کفن ، چه جسارتی چه جسارتی

من و دوری از توی پر مِحَن ، چه خسارتی چه خسارتی

من و غارت تن بی سرت ، جلوی دو دیده ی مادرت

بزند به نی سر اکبرت، به چه راحتی به چه راحتی

به لبت چرا ته نی زند ، نه یکی دو تا به تو هی زند

لب پاره و عسلی ز خون، چه حلاوتی چه حلاوتی

نگهت ز نی سوی خیمه گاه ، تن بی سرت ته قتلگاه

ته قتلگاه کنمت نگاه ، چه زیارتی چه زیارتی

تو و غارت بدنت حسین ، شده بوریا کفنت حسین

ببرد عبای تنت حسین ، چه سخاوتی چه سخاوتی

تو که خود پر از غم خواهری ، تو که شاهد غم مادری

ز تو ای عزیز خدای من ، چه شکایتی چه شکایتی؟

ته نیزه و کمرم حسین ، ته نیزه زد به سرم حسین

من و بچه های حرم حسین ، چه اسارتی چه اسارتی

سروده جعفر ابوالفتحی