هنگامی که علی(ع) را دست و گردن بسته به سوی مسجد برای اخذ بیعت می بردند، حضرت زهرا(ع) جلو در خانه بین مردم و امیرالمومنین مانع شد. قنفذ ملعون با تازیانه به آن حضرت زد، به طوری که وقتی از دنیا می رفت، بر دو بازویش از زدن تازیانه اثری مثل دستبند بر جای مانده بود، سپس علی(ع) را بردند و به شدت او را می کشیدند.[1]

سلمان گوید: قنفذ- که خدا او را لعنت کند- فاطمه(ع) را با تازیانه زد آن هنگام که خود را بین او و شوهرش قرار داد، و عمر پیغام فرستاد که اگر فاطمه بین تو و او مانع شد او را بزن!! قنفذ او را به سمت چهارچوب در خانه اش کشانید و در را فشار داد، به طوری که استخوانی از پهلویش شکست و جنین سقط کرد، و همچنان در بستر بود تا در اثره مان شهید شد.»[2]

پیش نظرم مرگ دو جا گشت مجسم

کز هر دو خبر همسر نیکو سیرم بود:

یک بار فشار در و دیوار مرا کشت

قنفذ بخدا باعث قتل دگرم بود

گریزی به کربلا

در کربلا هم آن قدر با تازیانه به دختران وزنان حرم سیدالشهدا(ع) زدند که بدنشان سیاه و کبود شده بود، از جملة آنها دختر علی، زینب کبر(ع) بود، چنانکه فاطمه صغری دختر امام حسین(ع) دربارة حملة دشمن به خیمه ها می گوید: «از بسیاری ضربات دشمن، تمام بدن عمه ام زینب سیاه شده بود.»[3]

و سیعلم الذین ظلموا ای منقلب ینقلبون

نخلی که شکسته، ثمرش را نزنید

مرغی که زمین خورده پرش را نزنید

دیدید اگر که دست مردی بسته

دیگر در خانه، همسرش را نزنید[1] - اسرار آل محمد(ع)، ص 228.[2] - همان، ص 230[3] - بحارالانوار، ج 45، ص 60.

منبع: كتاب آتش در حرم