امام حسین (ع) همراه امیرالمومنین (ع) دور از چشم مردم کنار قبر مادرش می آمدو دستان کوچکش را به سینه ادب می گذاشت و می فرمود : ( السلام علیک یا اماه ) سلام مادر .....قبر مادر را زیارت می کرد اما نمی دانم این چرخ زمانه چطور گشت که حضرت زهرا (س) باید جواب این ملاقات و زیارت را درون تنور خولی پس بدهد . درون تنور را نگاه کرد . دید سر خونین و خاک آلود به خاکستر های تنور آغشته شده است .......

ای شه غرقه به خون ؛ من به فدای سرتو

جان مادر به فدای تو و چشم تر تو

جای مهمان نشنیدست کسی کنج تنور

مطبخ خولی دون گشته چرا بستر تو

از پی دیدنت ای شه ز گلستان بهشت

تا تنور آمده با آه و فغان مادر تو

آخر ای خسرو مظلوم گناه تو چه بود

که لب تشنه بریدند سر از پیکر تو

سرت اینجا و تن پاک تو در کرب و بلا

به سرت گریه کنم یا به تن اطهر تو

ایشه تشنه چرا بی کس و تنها شده ای

گو چه شد قاسم ناشاد و علی اکبر تو ؟

گیسوانی که زدم شانه به صد ناز و نیاز

غرق خون کرد چرا قاتل بد اختر تو

من از بهر تو اینگونه پریشان شده ام

وای بر حال دل خواهر غم پرور تو

منبع:كتاب گریزهای مداحی،نویسنده: محمد هادی میهن دوست

انتشارات: صبح امید