بنابر نقلی حضرت فاطمه (س) را داخل خانه ی خودش دفن کردند . عرض می کنم : مردم ! دعا کنید این نقل درست نباشد ! وگرنه باید بگوییم : امان از درد دل های بچه های علی (ع) چه حالی داشتند زمانی که تنها می شدند ؟ می آمدند کنار قبر مادر گریه می کردند و ناله می زدند و می گفتند :

ای خوش آن روزی که ما در خانه مادر داشتیم

دیده ازدیدار رخسارش منور داشتیم

هر کسی جسم عزیزش روز بردارد ولی

ما که جسم مادر خود را به شب برداشتیم

کاش آن روزی که زهرا گفت پهلویم شکست

ما دم در ، حق حفظ جان مادر داشتیم

کاش محسن را نمیکشتند تا ما غنچه ای

یادگار از آن گل رعنای پرپر داشتیم

این درو دیوار میگرید به حال ما که ما

مادری بشکسته پهلو پشت این در داشتیم

شاعر:میثم

************

یاد آن روزی که ما هم سایه برسر داشتیم

همچو طفلان دگر در خانه مادر داشتیم

مادر مظلومه ما رفت از دست ما

مرگ او را کی به این تعجیل باور داشتیم

اندر آن روزی که آتش بر سرای ما زدند

ما در آنجا حال مرغ سوخته پر داشتیم

آمد و رفت از جهان محسن در آن غوغا دریغ

آرزوی دیدن روی برادر داشتیم

از فراق روی مادر با پدر هر روز و شب

دو برادر بزم ماتم با دو خواهر داشتیم

با فغان گوید موید آنچه را میثم بگفت

ای خوش آن روزی که ما در خانه مادر داشتیم

شاعر: موید

منبع:كتاب گریزهای مداحی،نویسنده: محمد هادی میهن دوست

انتشارات: صبح امید