گر چه تشییع جنازه حضرت فاطمه (س) شبانه و غریبانه بود ؛ولی دیگر نگذاشتند بدن بدون تجهیز روی زمین بماند ؛اما باید بر غربت آن امامی گریست که نه تشییعی داشت ونه تشییع کنندگانی . سه روز ، زیر آفتاب سوزان ،بی غسل و بی کفن گداخته شد .

شهید بی کفن حسین

غرقه به خون بدن حسین

میان دشت کربلا

اسیر هر مهن حسین

تو ای عزیز مصطفی

به جرم عشق مرتضی

سرت به صحرای بلا

جدا شد از بدن حسین

به پیش چشم مادرت

که ناله کرده در برت

به خنجر از قفا سرت

بریده شد ز تن حسین

همسفر خواهر تو

به نیزه ها شد سر تو

آن بدن اطهر تو

بدون پیرهن حسین

منبع:كتاب گریزهای مداحی،نویسنده: محمد هادی میهن دوست

انتشارات: صبح امید