در شهادت امیرالمومنین (ع) قاتل فقط یک ضربه زد و فرار کرد . به علاوه از پشت و مخفانه بود ولی شهادت امام حسین در ملا عام بود . لشکریان و تماشا چیان همگی از مسلمین و نماز گزاران بودند و همه ریختن خون پسر رسول خدا را افتخار میدانستند . میزدند و میکشتند و قطعه قطعه میکردند و خود را پیروز میدانستند . ابن ملجم فرار کرد ولی آنان همانند قهرمانان که برای معرفی و شناخته شدن بالای سکوی قهرمانی میروند سر بریده ی امام حسین (ع) را بر بالای نیزه و آن را نشان جمعیت میدادند.

راس تو را به روی نی هر چه نظاره میکنم

سیر نمیشود دلم نگه دوباره میکنم

هم سر تو بر سر نی هم سر اکبرت ز پی

گاه نگاه سوی مه گه به ستاره میکنم

به دختران خود بگو که گوشواره ها چه شد

گریه به گوشواره نی به گوش پاره میکنم

منبع:كتاب گریزهای مداحی،نویسنده: محمد هادی میهن دوست،انتشارات: صبح امید