::: در حال بارگیری لطفا صبر کنید :::

نام کاربري : پسورد : يا عضويت | رمز عبور را فراموش کردم


تعداد بازدید : 495
نویسنده پیام
khadem
آفلاین



ارسال‌ها: 1291
عضویت: 24 /10 /1390
تشکر کرده: 1
تشکر شده: 77
حضرت زینب س عالمه غیر معلمه

عالمه غیر معلمه

پنجم جمادی الاولی سال پنجم و ششم هجری(1)روز ولادت با سعادت بانوی قهرمان كربلا و پرچمدار نهضت حسینی علیه السلام ، حضرت زینب كبری سلام الله علیها می باشد.

این روز را روز پرستار نامیده اند و علت آن است كه حضرت زینب پرستاری امام زمانش ، حضرت سجاد علیه السلام و دیگر بیماران و مصیبت زدگان اهل بیت را بر عهده داشت، و ضمن انجام رسالت مهم و تبلیغ نهضت حسینی ، از پرستاری بیمار كربلا ، با تحمل آن همه سختیها و ناملایمات غافل نبود.

اما از انصاف به دور است كسی كه خانم زینب را صرفاً پرستار بیمار بداند، چرا كه پرستاری از بیمار یكی از كوچكترین مسئولیت های حضرت بود. هر چند پرستاری ، وظیفه سنگین و ارزشمندی است و پرستار متعهد باید باصبر و حوصله، تحمل هر نوع ناملایمات را برای انجام خدمتش داشته باشد و چنین كاری از عهده هر كس بر نمی آید ولی با این حال ، مقام زینب سلام الله علیها، آنقدر والا و عظیم است كه باید ایشان را پرستار نهضت و انقلاب حسینی بنامیم. زیرا این پرستاری ، به مراتب مهمتر و سرنوشت سازتر از پرستاری بیمار بود . زینب علیها السلام نقش حفاظت از قیام خونبار حسینی را بر عهده داشت كه اگر چنین نبود ، خون امام حسین علیه السلام پایمال می گشت.

حضرت زینب علیها السلام در پسِ آن مصیبتها ، آنچنان بار سنگین پرچم ولایت را بر دوش گرفت و در برابر كفر ایستاد و خطابه خواند تا مردم را بیدار نمود و پس از آن حركتهای اسلامی ایجاد شد.

برگی از پرستاری نهضت حسینی

امام حسین علیه السلام قبل از شهادت ، سفارش های لازم را به زینب علیها السلام نمود و پرستاری نهضت را به او واگذار كرد ، او را به صبر و بردباری امر نمود و با قلبی محكم و بی هراس از آینده نهضت ، به سوی میدان حركت كرد. زینب (س) نیز پرچم پر افتخار امام زمانش ، حسین علیه السلام را بر دوش گرفت و مانع افتادن پرچم الهی بر زمین شد و با اقتدار و شهامتی كه تاریخ نظیرش را ندیده ، در برابر ظلم و ستم ایستادگی نمود.

راستی چه رادمردی است این زن ، كه با آنهمه مصیبت های سخت كه هر یك كوهی را به لرزه در می آورد و انسان را مضطرب و از خود بی خبر می سازد ، در برابر سنگدل ترین ، تند خوترین و تبهكارترین انسان روی زمین، آن سان با كبر و مناعت برخورد می كند كه همه را به شگفتی وامی دارد .

زن مگو ، مرد آفرین روزگار .

زن مگو، بنت الجلال ، اخت الوقار .

زن مگو، كمتر كنیزش حورعین .

زن مگو، دخت امیر المومنین .

ابن زیاد كه آن همه كبر و بی اعتنایی را از یك زن رنج كشیده و ماتم زده می بیند ، انگشت حیرت به دهان می گیرد و می خواهد او را كوچك شمارد، با تكبری انتقام جویانه رو به حضرت زینب نموده می گوید: " خدای را شكر می كنم كه شما را رسوا ساخت ، مردانتان را كشت و سخنانتان را دروغ گردانید . " زینب (س) با عظمت ، نگاهی تحقیرآمیز به آن سركش بی نام و نسب می كند و فریاد بر می آورد كه :" سپاس خدای را كه ما را با انتصاب به پیامبرش ، گرامی داشت و از آلودگی و ناپاكی دور ساخت و شخص تبه كاری چون تو را رسوا كرد."

ابن زیاد كه منتظر چنین جواب تندی نبود، از حضرت می پرسد:" كار خدایت را درباره خاندانت چگونه دیدی ؟ " ، حضرت با سربلندی و مناعت می فرماید :" والله ما رأیت الا جمیلا..." . " به خدا قسم جز نیكی و زیبایی ندیدم ، آنان قومی بودند كه خداوند كشته شدن در راهش را بر آنها نوشته بود و لذا با شجاعت به قتلگاه خویش شتافتند ولی به زودی خداوند تو و آنان را در یك جا گرد آورد تا در پیشگاهش محاكمه شوی."

این سخن حضرت زینب علیها السلام چقدر تكان دهنده است و انسان را وا می دارد كه در برابر آن همه عظمت و بزرگواری ، احساس شرمساری و حقارت كند كه این زینب پس از آن همه مصیبت، چون برای رضای خداست ، همه را زیبا می بیند و حال آنكه عموم انسانها در برابر كوچكترین اذیت و آزاری ، كوچك و زبون می شوند . چقدر فاصله است میان آسمان عظمت زینب و دنیای پست دنیا خواهان.

القاب حضرت زینب علیها السلام

عظمت و قدرت روحی دختر امیر المومنین علیه السلام در میدان های مختلف ، سبب گردید كه او استوانه چنان محكم باشد كه بخش سنگینی از بار امامت و زعامت پدر و دو برادرش را بر دوش كشد. محدثان و مورخان برای آن بانو ، القاب گوناگونی ذكر نموده اند كه هر كدام ، نشانگر قوت موضع گیری آن بانوی بزرگوار در برابر حوادث و رویدادهای مختلف است ، پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله و سلم نام او را " زینب" یعنی زینت پدر گذارد. دیگر لقب های حضرت عباتند از :

عقیله بنی هاشم، عقیلة الطالبین ، عقیلة النساء، عقیله قریش، ام المصائب، زینب كبری، صدیقه صغری، عالمه غیر معلمه، عارفه ، عامله، شریك الحسین ، محبوبه مصطفی، زاهده، باكیه.(2)

حضرت زینب علیه السلام مظهر صفات اخلاقی

زینب (س) كه تربیت شده مكتب وحی بود همانند پدر و مادرو اهل بیت بزرگوار خویش ، دارای سجایای اخلاقی بود.

سید عبدالحسین شرف الدین كه از مفاخر اسلام محسوب می شود درباره ایشان می گوید:" بزرگوارتر از نظر اخلاق ، مثل حضرت زینب دیده نشده است. خشم و غضب بر او چیره نشد واز مقامش كم نكرد . و هیچ عالمی بر حلم و صبرش غالب نگشت . درتیزهوشی و صفای باطن و قوت دل و اطمینان قلب ، آیتی از آیات خدا بود ."(3)

صاحب انساب الطالبین می نویسد : " زینب سلام الله علیها به صفات نیك بسیار و اوصاف گرانقدر و باشكوه و با خصلت های پسندیده نسبت به دیگران ممتاز شد ؛ خلق و خوی سعادت آفرین او و صفات اخلاقی بارز و افتخار آفرین ایشان و فضیلت های پاك و طاهر او نسبت به دیگران ممتاز بود".(4)

صبر واستقامت ، و ایمان و تقوی از صفاتی هستند كه فقط صاحبان مكارم اخلاق به آنها وابسته اند و سایر افراد ممكن است با بعضی ازصفات آشنا باشند . " حضرت زینب (س) در شكیبایی و استقامت و قدرت ایمان و تقوی ، یگانه بود ودر فصاحت و بلاغت حضرت علی (ع) بود . "(5)

سویوطی درباره حضرت می گوید:" حضرت زینب سلام الله علیها زنی خردمند ، تیز بین و فصیح بود، البته خردمندی كه قدرت قلبی نیز داشت." ­(6)

زینب علیها السلام از دیدگاه دیگران

1- جاهز كه خود ادیبی در عرب است و در این رشته كم نظیر می باشد از خزیمه روایت می كند كه پس از شهادت امام حسین وارد كوفه شدند كه با ورود اسیران اهل بیت در كوفه و زمان ایراد خطبه توسط زینب بود من هیچ زن اسیری را گویا تر از او ندیدم، چنان سخن می گفت كه گویی سخنان از زبان علی علیه السلام خارج می شدند.(7)

2- نیشابوری در شرح حال ، و بیان عظمت و مقام زینب می گوید:" زینب در فصاحت و بلاغت ، و در پارسایی و عبادت مانند پدرش علی (ع) و مادرش زهرا علیها السلام بود. "(8)

3- ابن حجر عسقلانی می نویسد:" او ( حضرت زینب) مجسمه شجاعت و شهامت بود . روحی قوی و همتی بلند داشت، او دارای روحی عظیم، منطقی پایدار، قوت بیانی فوق العاده بود، آنچنان كه حیرت مورخان را برانگیخته است."(9)

4- فریشلر نویسنده غربی می گوید:" ایراد آن نطق در كوفه ثابت می كند كه آن همه مصائب و سختی ها نتوانسته بودند روحیه آن زن را متزلزل كنند. در صورتی كه این خطر وجود داشت كه در همان حالِ سخنرانی او را به قتل برسانند. "(10)

5- جلال الدین سیوطی در رساله "زینبیه" می نویسد :" زینب در زمان جدش رسول خدا پا به عرصه جهانی گشود و در دامن وی پرورش یافت . او هوشمندی توانا و دوراندیش ، و دارای قلبی پر قوت و پر صلابت بود . او 5 سال از عمر خویش را در كنار پیامبر خدا گذرانده و تربیت یافته است. "

6- ابن اثیر جزربی می نویسد:" زینب دخترعلی ابن ابیطالب، مادرش فاطمه دختر رسول خدا بود . زینب تنها خانم متفكر و دانشمندی بود كه از قوت فكر بالایی برخوردار بود . او در واقعه كربلا همراه برادرش حسین بن علی بعد از شهادتش به همراه غافله روانه شام گشت. و در بربر یزید بن معاویه ، خطبه ای شیوا و پر معنا ایراد نمود. ایراد آن خطبه درایت ، عقل ، اندیشه و قدرت بالای قلبی وی را می رساند . "(11)

7- محمد غالب شافعی مصری می نویسد :" یكی از بزرگترین زنان اهل بیت از نظر حسب و نسب و از مهمترین بانوان طاهره كه دارای روحی بزرگ و مقام تقوا و آینه سرتا پا نمای رسالت و ولایت بوده، حضرت سیده زینب دختر علی ابن ابیطالب می باشد. كه به نحو كامل او را تربیت كرده بودند و از سینه علم و دانش خاندان نبوت سیراب گشته بود. به حدی كه در فصاحت و بلاغت یكی از آیات بزرگ الهی گردید و در حلم و كرم و بصیرت و تدبیر در امور، در میان خاندان بنی هاشم و بلكه عرب مشهور شد و میان جمال و جلال و سیرت و صورت و اخلاق و فضیلت را جمع كرده بود . شب ها در حال و عبادت و روزها را روزه داشت و به تقوا و پرهیزگاری معروف بود. "(12)

مقام عملی حضرت زینب علیها السلام

از جمله صفات حضرت زنیب سلام الله علیها ، این است كه خواهان عالم كردن مردم بود و آنان را از جهل بر حذر می داشت ، حضرت در زمان اقامت پدر بزرگوارش در كوفه برای زنان ، مجلس تفسیر قرآن داشت.(13)و نیز قدرت و علم پاسخ گویی به سئوالات دینی مردم را داشت . در زمان بیماری حضرت زین العابدین علیه السلام مردم مرجعی جز حضرت زینب نداشتند ، لذا افتخار نیابت خاصه امام حسین (ع) نصیب ایشان گردید و به سئوالات مردم پاسخ می داد. از شیخ صدوق روایت شده كه حضرت زینب ، نایب خاص امام حسین بود و مردم در رابطه با مسائل حلال و حرام به آن حضرت مراجعه می نمودند تا زمانی كه امام سجاد علیه السلام از بیماری شفا یافت. (14)

پی نوشتها:

1- اخبار الزینبات، ابوالحسن یحیی بن حسن علوی، ص 23.

2- خصائص زینبیه ، نورالدین جزائری .

3- فاطمة الزهرا، ص 637، نقل از عقیلة الوحی ، ص 24.

4- زندگانی حضرت زینب (س) ، ص 129، نقل از انساب الطالبین.

5- تنقیح المقال ، ج 3، ص 79.

6- زندگانی حضرت زینب ، ص 121، نقل از رساله زینبیه.

7- زندگانی حضرت زینب (س)، ص 137.

8- همان، ص 138، نقل از سنن نیشابوری.

9- سیمای حضرت زینب (س)، محمد مهدی تاج لنگرودی، ص 119.

10- همان، ص 120.

11- زینب الكبری ، علامه جعفر نقدی، صص 18-19.

12- دائرة المعارف القرن العشرین، ج 4، صص 795-796.

13- خصائص زینبیه، جزائری .

14- فاطمة الزهرا، ص 644.

به نقل از تبیان

جمعه 04 فروردین 1391 - 11:41
وب کاربر ارسال پیام نقل قول تشکر گزارش
khadem
آفلاین



ارسال‌ها: 1291
عضویت: 24 /10 /1390
تشکر کرده: 1
تشکر شده: 77
زنان در عرصه سیاسی کربلاو حضور زینب ، بزرگ بانوی کربلا
RE : 1

علاوه بر حضور مستمر و سازنده زنان در جامعه در مقاطع خاصی از تاریخ، شرایط ویژه و استثنایی رخ می دهد که حضور آنان در صحنه های سیاسی – اجتماعی، ضروری می گردد. و نقش حیاتی می یابد.

یکی از حوادث مهم و منحصر به فرد تاریخ اسلام، قیام امام حسین(ع) است که محصول مشترک ایثار و فدارکاری زنان و مردان می باشد.

بانوان از جهات گوناگون در قیام عاشورا نقش داشتند که به طور فشرده به آنها اشاره می کنیم:

1- نقش ناپیدا و غیر مستقیم

مردانی که در قیام عاشورا حماسه آفریدند. هر کدام دست پرورده و تربیت شده دامن زنان شجاع، فداکار و مومنی بودند.

و این ام البنین(1) آن بانوی فداکار و با ایمان بود که فرزندی همچون عباس به اسلام تحویل داد. این ماجرا به خوبی نشان می دهد که بهره مندی جامعه از انسانهای بزرگ، تاریخ ساز و فداکار نیازمند آن است که در درجه نخست باید از وجود زنان شجاع، با ایمان، عفیف و فداکار و ... بهره مند باشد.

2- ترغیب و تشویق شوهران و فرزندان خود به حضور در صحنه

زنان علاوه بر آنکه از جهت تربیت حماسه سازان کربلا، در قیام عاشورا نقش مهمی را ایفا کردند از جهت ترغیب و تشویق شوهران و فرزندان خویش چه پیش از عاشورا و چه در روز عاشورا سهم بسزایی داشتند.

یکی از یاران فداکار و با وفای امام حسین(ع) زهیربن قین است. زهیربن قین از چنان شایستگی و لیاقتی در صحنه کربلا برخوردار بود که از سوی امام حسین(ع) به فرماندهی جناح راست سپاه منصوب گردید. (2) چنین شخصیتی با این همه عظمت و بزرگواری در آغاز در یاری کردن امام(ع) مردد بود و بر اثر تشویق و هشدار همسرش – دیم دختر عمرو - در راه حسین(ع) گام نهاد. شاید اگر زهیر از همراهی چنین همسری برخوردار نبود. به آن همه افتخار و ایثار دست نمی یافت.

یکی از زنان فداکار و نمونه مادر وهب بن عبدالله کلبی است. او همراه فرزند و عروس خود در صحنه کربلا حضور یافتند. در روز عاشورا مادر وهب به فرزندش گفت:

فرزندم بر خیز فرزند رسول خدا(ص) را یاری کن. (3)

3- حضور در نبرد

در اسلام جنگیدن و شرکت در صحنه های پیکار و جهاد ابتدایی بر زنان واجب نگردیده است. حتی در صحنه کربلا نیز یک امر دفاعی بود. بنابرصلاح دید اندیشه امام حسین(ع) که کاملاً نیز طبیعی است به زنان اجازه نبرد کارزار نداد. از این رو زنان در نبرد عاشورا حضور نظامی نداشتند. در روز عاشورا تنها دو زن به میدان نبرد رفتند که امام حسین(ع) آنان را بازگرداند. (4)

شاید دلیل آنکه در روز عاشورا امام حسین(ع) به زنان اجازه نبرد نداد با اینکه رسول خدا(ص) در شرایط اضطرار ی همانند جنگ احد و حنین به آنان اجازه نبرد می داد، این باشد که از یک سو جنگیدن زنان، در حفظ جان مقدس امام حسین(ع) بی تأثیر بود. و از سوی دیگر بر اثر کشته شدن زنان، معلوم نبود امام سجاد(ع) به چه سرنوشتی گرفتار می گردد. از سوی دیگر چنانچه می دانیم در قیام امام حسین(ع) مسئولیت پیام رسانی نهضت عاشورا بر عهده زنان نهاده شد و در صورتی که زنان کشته می شدند نهضت امام حسین(ع) ناتمام می ماند به احتمال مجموعه عوامل گذشته دلیل عدم اجازه امام(ع) به زنان برای حضور در نبرد بود.

4-مسئولیت زنان پس از عاشورا

گفتیم که هدف نهضت و قیام حسینی بر انگیختن حساسیت دینی و مذهبی مسلمانان و بیدار کردن وجدان های خفته آنان بود.

امام صادق(ع) در زیارت اربعین می فرمایند: خون پاکش را در راه تو بخشید تا بندگانت را از جهالت و حیرت گمراهی نجات بخشد.(5)

هنگامی که می خواستند کاروان اسیران را از کربلا به کوفه حرمت دهند، آنان را از کنار کشته های شهدا حرکت دادند. وقتی زنان بر بالین عزیزان خود رسیدند، چنان منظره دلخراشی آفریدند که مشاهده آن سنگدل ترین اشخاص را متأثر و ناراحت کرد و در آن صحنه، زینب کبری (س) با بدن برادر خود سخن گفت. سخنان حضرت زینب کبری (س) در آن موقعیت، دوست و دشمن را به گریه واداشت. (6)

در طول سفر کاروان اسیران، هر یک از زنان اهل بیت در موقعیت مناسب برای مردم به سخنرانی می پرداختند.

حضرت زینب کبری(س)

یکی از سخنرانی ها، سخنرانی زینب کبری(س) در کوفه بود. سخنان حضرت زینب(س) در کوفه تأثیری در مردم گذاشت که راوی می گوید: پس از خطبه زینب (س) مردم را دیدم که از شدت پشیمانی حیرت زده دستان خود را به دندان می گزند و در آن میان پیرمرد سالخورده ای را در کنار خود مشاهده کردم که چنان می گریست که محاسن سپیدش از اشک تر شده بود. (7)

از سخنرانی دیگری که در کوفه ایراد شد، سخنرانی فاطمه دختر امام حسین(ع) بود .او نیز با سخنان کوبنده و آتشین خود، مردم کوفه را زیر باران نکوهش و ملامت قرار داد. سخنان او نیز آن چنان در مردم اثر کرد که همه به گریه افتادند و گفتند:

ای دختر پاکان، بس است! دل های ما را سوزاندی، سینه های ما را تنگ کردی و اندرون ما را آتش زدی.(8)

پس از او ،ام کلثوم دختر امیرمؤمنان برای مردم به ایراد سخن پرداخت. پس از سخنان او آن چنان مردم منقلب شدند که راوی می گوید پس از سخنان ام کلثوم صدای ضجه و گریه و زاری مردم بلند شد. زنان موی خود را پریشان کردند و خاک بر سر خود می ریختند. صورت های خود را خدشه می زدند و سیلی به صورت خود می نواختند و مرگ و نابودی خود را درخواست می کردند و مردان نیز می گریستند.دیده نشده که هیچ زن و مردی مثل آن روز گریه کنند. (9)

در تمام این سخنرانی ها تلاش اهل بیت بر بازگو کردن جزئیات حوادث کربلا به چشم می خورد و این مطلب علاوه بر آنکه سبب برانگیختن احساسات مردم می گردید. حادثه کربلا را از خطر تحریف و دستبرد حفظ می کرد و مجال هر گونه شایعه پراکنی و شایعه سازی را از حکومت امویان می گرفت.

علاوه بر اهل بیت که مسئولیت اصلی پیام رسانی نهضت امام حسین(ع) را به عهده داشتند، زنان در شهرهای دیگر با عزاداری و گریه های خود پیام نهضت حسینی را به مردم می رساندند و به این وسیله وجدانهای مردم را از خواب گرانی که در آن فرو رفته بودند بیدار می کردند.

وقتی خبر شهادت امام حسین(ع) به مدینه رسید. اسماء دختر عقیل با گروهی بر سر قبر پیامبر(ص) رفتند و در آنجا ناله سر دادند و انصار را این گونه مخاطب قرار دادند:

چه خواهید گفت در پاسخ پیامبر اکرم(ص) در روز قیامت که فقط سخن صدق پذیرفته می شود؟ وقتی آن حضرت از شما پرسید: چرا عترت مرا یاری نکردید و شما آنان را در مقابل ستمگران تنها گذاردید و تسلیم ظالمان کردید.

امروز نیز در پیشگاه خدا کسی را شفاعت نمی کند. (10)

امروز نیز بر زنان مسلمان و فداکار لازم است تا با حفظ عفت و پاکدامنی خود، پیام آزادی خواهی، عدالت خواهی و ظلم ستیزی نهضت حسینی را به همه انسانها برسانند و با حفظ یاد و خاطره شهیدان کربلا در جامعه و حضور در صحنه های سیاسی در مواقع مناسب و لازم روحیه ظلم ستیزی و مبارزه با بی عدالتی و فحشاء و منکرات را در جامعه زنده نگهدارند.

پی نوشتها:

1- سید محسن الامین، اعیان الشیعه ج 7 ص 429.

2- عبدالرزاق مقرم، مقتل الحسین(ع)، دارالثقافه للطباغة و النشر، الطبعه الثانی 1411 ق ص 255.

3- سید بن طاووس، ص 45 و 46 / مقتل الحسین، منشورات مکتبه المفید ج 2 ص 12.

4- جهت اطلاع رجوع شود به:

- سید بن طاووس، اللهوف المطبعه الحیدریه.

- ابن نما الحلی، مثیر الاحزان، مدرسه الامام المهدی، ص 25.

- محمد الحسون، ام علی مشکور، اعلام النساء المؤمنات، انتشارات اسو – چاپ اول 1411- 373.

5- مفاتیح الجنان، زیارت اربعین امام حسین

6- سیدبن طاووس، اللهوف ص 58.

7- علی نظری منفرد، قصه کربلا، انتشارات سرور ص 430.

8- عبدالرزاق مقرم ص 315.

9- علامه مجلسی، بحار الانوار ج 45/ ص 11

10- شیخ طوسی، الامالی، داراثقافه، چاپ اول 414 ص 89 و 90.

جمعه 04 فروردین 1391 - 11:42
وب کاربر ارسال پیام نقل قول تشکر گزارش



تازه سازي پاسخ ها
پرش :
صفحه اصلی | انجمن | ورود | عضویت | خوراک | نقشه | تماس با ما | طراح

این قالب توسط سایت روزیکس طراحی شده است و هر گونه پاک کردن لینک طراح پیگرد قانونی دارد !