محشر
ناله ای بر طاق کسرایی زنم
شیوه ای در عالم فانی زنم
گویم از روز قیامت گویم از وقت صباح
قبل آن روز مقرر یاد نفسانی زنم
از نفیر دل برآرم اه جانسوزی چو شمع
در بیابان عدم بر کشته ها نور افکنم
رمز آن روز و حساب خویش را روشن کنم
یوم حسرت را برای خویش ربانی کنم
سیره ی اولاد آل خاتم حق رسل
با سماوات و زمین تقسیم و شیدایی کنم
اختیارم را کنون در دست زینب وا نهم
بندگی خالق زیبای رحمانی کنم
قاتل نفس و بدی خود شوم با بندگی
با حریمان حرم با عشق همراهی کنم
سال ها در دسته ها از آن مصیبت بشنوم
تا که روزی پیش پایش جان خود جاری کنم
بندگی را برگزینم دیو را بیرون کنم
با زلخای درون یک حرب نفسانی کنم
معنی عبد و عبادت عابد و عباد را
در ابالفضل و علی و فاطمه جاری کنم
جام عشق آیه ی تطهیر را پیدا کنم
و انگه ان را پر ز دست ساقی سیمین کنم
سر سیمرغ وجود خویش را سر بر کنم
سیره ی آل پیمبر را سلیمانی کنم
بر نگین دست ان پیغمبر صاحب نفس
بنگرم نام علی بینم به خود زاری کنم
لحظه لحظه ضربت آن شیر را یاد آورم
عرصه ی محشر به دادی عالم فانی کنم
یاد ان حرب عظیم و عشق بنت فاطمه
شیعیان را شرحه شرحه قلب انسانی کنم
بر تمام ان قدم هایی که پیش روی ماست
همچو حر با نفس خود تدبیر عقلانی کنم
بینم ان راه و ببینم راه صدق و بندگی
بر سبیل فاطمه ایمان خود جاری کنم
چاه تاریکی ظلم و جور و فسق و حیله را
بینم و از دست شیطان یاد نفسانی کنم
یاد آرم از سلامت از سعادت از رفاه
شکر گویم ترک ان اعمال شیطانی کنم
با عبادت با شهادت یا که با تحصیل علم
خط کشم بر جان فانی خویش را باقی کنم
از ابالفضل علی همت بخواهم دم به دم
عقل خود احیا کنم هم نفس خود فانی کنم
روز محشر دامن زهرای اطهر گیرم و
بر شفیعان قیامت ناله و زاری کنم
بنگرم بر نامه ی خود کوه را ویران کنم
گوشه ی ان بینم ؤ بر جان خود جاری کنم
گوشه ی نامه نو شته از محبان حسین
نامه در سوی دگر بر عشق خود زاری کنم
روز سر در گم شدن با یاد او پیدا شوم
بعد از ان شکر خدا بر روح خود جاری کنم
در صف یاران ان شیر خدا جان بر دهم
با پیمبر اب کوثر را به خود جاری کنم
قاری وحی پمبر با عمل گردم به حق
با امام قائم خود ناله و زاری کنم
روز غیبت یاد او باشم تمام لحظه ها
در ظهورش خون خود در راه او جاری کنم
گر که گویندم که خوشدل با یزدی یا علی
یا علی گویم و یک اظهار ربانی کنم
حسنعلی فاتح نژاد(خوشدل)
